czasami jesteś samotną falą
dobijasz do brzegu

zamykasz otchłań oceanu
w piachu ukrywasz ślady

tajemnicą wyrzuconą przez wodę
taką niepewnością na stałym lądzie
odnajdujesz zagubiony pod prąd nurt


w lesie jak samotny lis
znikasz bez śladu nie ma nikogo
wiatr porusza zielone krzewy

czy może zbyt długi rudy ogon
nie pozwala bezszelestnie drgnąć

w tej ciszy dźwięki gubią ptaki widzisz
w promenadzie spacerują cienie drzew

schowasz się