 |
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: Inochodziec |
|
|
Lubiłem szpaler starych lip poza wsią,
wzdłuż drogi do pałacu niszczejącego od bierności.
Miał już wszystko poza sobą jak czytana przeze mnie literatura.
Potrzebowałem kilku okrążeń upartej architektury, chronionej tylko fosą,
żeby na postawiony kołnierz płaszcza nałapać śladowego echa,
które nie odpowiada za każde zło. Jesiennego wiatru.
Ostrzejszego od muzyki, przy której powinienem był dorastać,
a nie na marginesie Snow Frolic z prognozowanych opadów śniegu.
Bez zadłużeń chwilówkami przy pierwszym głodzie życia,
spraw zabezpieczonych jedynie ostatnią myślą,
kiedy stanę przed zamysłem dramatycznie zawracanego Boga.
Może nie za późno, żeby odetchnąć, pośmiać się z samego siebie.
Dodane przez Grain
dnia 20.03.2023 11:08 ˇ
14 Komentarzy ·
340 Czytań ·
|
|
|
|
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 20.03.2023 14:10
Mieć już wszystko poza sobą jak literatura przeczytana przez pod. lir. przpomina mi dialog pięciolatka z ojcem.
- Tato, czy zanim się urodziłem były dobranocki?
- Tak, były.
- Tyle dobranocek się zmarnowało!
A wiersz całkiem całkiem |
dnia 20.03.2023 14:23
Adaszewski, a jak tam z unieważnianiem orgazmów, uznawaniem za nie byłe. Rzucaniem sobie wibratorów pod nogi. To już wymaga odrębnego postępowania.
Pozdrawiam. |
dnia 20.03.2023 17:48
jakbym miał wybierać Twój najlepszy wiersz, to bądź pewien ten stałby na pudle, :)
tylko: Jesiennego wiatru. - zostawiłeś tak samotnie, a nie zasługuje, :)
pozdrawiam, |
dnia 20.03.2023 18:18
które nie odpowiada za każde zło, jesiennego wiatru.
Dzięki, Tak będzie. Masz to oko.
Pozdrawiam. |
dnia 20.03.2023 19:07
Grainku - ( przepraszam że teraz na szybko z doskoku między graniami ) - Twój WIERSZ 👍👏🤌 zasługuje na brawa długie i przeciągłe - jest wspaniały!! Już dawno wiedziałam, że ta wybuchowa mieszanka doświadczenia, ludzkiego ciepła i szczęścia - będzie owocować takimi egzystencjalnymi, wchodzącymi pod skórę tekstami; (pięknymi, obrazowymi i mądrymi). Robert ma całkowitą radję ;)) Serdeczności :)) |
dnia 20.03.2023 19:08
RACJĘ;)🤌 |
dnia 20.03.2023 20:47
Pierwszy wers skojarzył mi się z "Wyznaniem" Czesława Miłosza. Tak zaczyna się tamten wiersz: "Panie Boże, lubiłem dżem truskawkowy".
A oto całość:
Wyznanie
Panie Boże, lubiłem dżem truskawkowy
I ciemną słodycz kobiecego ciała.
Jak też wódkę mrożoną, śledzie w oliwie,
Zapachy: cynamonu i goździków.
Jakiż więc ze mnie prorok? Skąd by duch
Miał nawiedzać takiego? Tylu innych
Słusznie było wybranych, wiarygodnych.
A mnie kto by uwierzył? Bo widzieli,
Jak rzucam się na jadło, opróżniam szklanice
I łakomie patrzę na szyję kelnerki.
Z defektem i świadomy tego. Pragnący wielkości,
Umiejący ją rozpoznać gdziekolwiek jest,
A jednak niezupełnie jasnego widzenia,
Wiedziałem, co zostaje dla mniejszych, jak ja:
Festyn krótkich nadziei, zgromadzenie pysznych,
Turniej garbusów, literatura.
(Grain, możesz jeszcze zastanowić się nad zbyt bliskim umieszczeniem w swoim tekście słów "literatura" i "architektura". Mnie pod czas czytania "zaczepiły". Poza tym - bardzo mi się podoba). |
dnia 20.03.2023 21:00
Poczytałam z zaciekawieniem, to mnie szczególnie zatrzymało: nałapać śladowego echa,
które nie odpowiada za każde zło. Mniej tu Twoich dawnych udziwnień, ale to msz bardzo korzystne. Pozdrawiam. |
dnia 20.03.2023 21:11
Dzięki. Nisko się kłaniam.
Myślę o sugestiah. |
dnia 20.03.2023 21:22
Ten wiersz zrobił na mnie wrażenie. W porównaniu z poprzednimi wersjami ta jest, moim zdaniem, zdecydowanie najlepsza.
Z "literaturą" i "architekturą" - popieram sugestię Małgosi Sochoń.
Bardzo lubię wiersze, w których peel zaprasza do wędrówek w czasie. Wspomnienia zawsze mają niezwykłą moc. Chyba dlatego, że zapamiętujemy rzeczy, które z jakichś mniej lub bardziej uświadomionych powodów są dla nas/były ważne. Ulatuje z pamięci cała wartość niepotrzebnie dodana, zostaje istota. A przy okazji przywołana przeszłość to coś, co najwięcej mówi o człowieku.
No bo dlaczego właśnie utkwiło mu w głowie to, a nie coś innego, i dlaczego właśnie tak? (Ciekawy temat do rozsupływania przy czytaniu tego typu wierszy, jak ten...)
Podoba mi się też dystans - przełamany jednak ciepłem.
Zawsze miałam przeświadczenie, że ktoś, kto lubi/kocha drzewa, musi mieć w sobie ogromną wrażliwość /żeby nie uciekać w patos, tak to właśnie ujmę/.
Twoje wiersze - tak mi się skojarzyło ad hoc - są (o ile ich nie skopiesz) - jak geody.
Pozdrawiam,
Glo. |
dnia 20.03.2023 21:33
Dzięki Glo - dopiero się uczę, Geody to takie cierpki w plecach? |
dnia 20.03.2023 21:42
Inochodziec
Lubiłem szpaler starych lip poza wsią,
wzdłuż drogi do pałacu niszczejącego od bierności.
Miał już wszystko poza sobą jak nieobowiązkowe dylematy z mojego regału.
Potrzebowałem kilku okrążeń upartej architektury, chronionej tylko fosą,
żeby na postawiony kołnierz płaszcza nałapać śladowego echa,
[b]które nie odpowiada za każde zło i jesiennego wiatru.[/b]
Ostrzejszego od muzyki, przy której powinienem był dorastać,
a nie na marginesie Snow Frolic z prognozowanych opadów śniegu.
Bez zadłużeń chwilówkami przy pierwszym głodzie życia,
spraw zabezpieczonych jedynie ostatnią myślą, do czasu,
kiedy stanę przed zamysłem dramatycznie zawracanego Boga.
Może nie za późno, żeby odetchnąć, pośmiać się z samego siebie. |
dnia 20.03.2023 22:24
Geody to są takie kamienie, wyglądają jak zwykłe kawałki skał, ale jak rozłupiesz, w środku kryją piękne wnętrza (skrystalizowane różnego rodzaju minerały). Mam kilka w domu, przywiezionych z Algierii - zawsze mnie fascynowały. |
dnia 20.03.2023 22:24
"dylematy z mojego regału" - i to jest właśnie to! :) |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
 Gości Online: 6
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech
|
|
|
|
|
|
v6.01.7 © 2003-2005![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)