Widziałem słońce na dachu werandy:

błysk lisiej kity na błotniku
zdezelowanego motocykla.

---

* Przypadek? Czyżby to był przypadek? Sami w labiryncie korytarzy, antresol i ustronnych zakamarków, zawieszeni w ekscentrycznej otchłani zagraconego antykwariatu, pośród spękanych wazonów, syfonów, obłych karafek, zakurzonych sof i trawionych przez korniki kredensów. Sami w plątaninie ruchomych dekoracji, wśród księgozbiorów pokrytych dyskretną warstwą pluszowego pyłu, w skąpym świetle żarówek precyzyjnie wtopionych w zawijasy secesyjnych żyrandoli.
Oto więc możesz bez skrępowania gładzić zwoje jedwabiu, rozczesywać skołtunione peruki, przenikać w głąb enigmatycznych rycin, penetrować zawartość szuflad, inkrustowanych szkatułek i butwiejących kufrów. Możesz wyławiać rozrzucone po kątach bibeloty, manewrować wśród kawiarnianych stolików, ptasich klatek (patrz: Gracula religiosa) i zbiorów porcelanowego zwierzyńca. Możesz wertować opasłe katalogi, naruszone sepią fotografie, bele zmiętych pergaminów, bo są rzeczy, które się całkiem, do końca, nie mogą zdarzyć. Są za wielkie, ażeby się zmieścić w zdarzeniu, i za wspaniałe. Próbują one tylko się zdarzyć, próbują gruntu rzeczywistości, czy je uniesie. I wnet się cofają, bojąc się utracić swą integralność w ułomności realizacji... i potem w biografii naszej zostają te białe plamy, wonne stygmaty, te pogubione srebrne ślady bosych stóp anielskich, rozsiane ogromnymi krokami po naszych dniach i nocach.
Zainteresowanym podaję namiary: 3 Rue Galliéni – 06500 Menton, tel. 04 93 28 88 21.