poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMCzwartek, 25.04.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
FRASZKI
Chimeryków c.d.
,, limeryki"
Co to jest poezja?
EKSPERYMENTY
playlista- niezapomn...
"Na początku było sł...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
Monodramy
Ostatnio dodane Wiersze
by nigdy nie zaszło ...
Marionetka
Ti ti ta
Oczekiwać złota od p...
GENEZA BUNTU
Od ust do ust...
walkwoman
taki spokój jest prz...
ISIDORE LILLIAN (oko...
Wieczór autorski alb...
Wiersz - tytuł: Głogi
to o czym wiemy, lekceważymy,
a to, o czym nie wiemy, czcimy.



Na skraju placu rosną głogi,
kolcami chronią gniazda ptakom,
w gęstwinie liści pełnia życia
i ptaków wieczna wdzięczność za to.

A pod głogami też jest życie,
jedne korzenie w stronę stawu
brną, by podłączyć się do wody,
inne podjęły trud wyprawy

kiedy wyczuły ciało młode,
złożone w parku potajemnie,
pewnie je znajdą i gdy dotrą
użyźni głogom czarną ziemię.

A kiedy owoc ich dojrzeje,
ptakom podadzą go z nadzieją,
będą śpiewały jeszcze wdzięczniej ,
aż głogom kolce potwardnieją.

W gęstwinie liści pełnia życia,
radość wypełnia okolicę,
a deszcz obmywa brudne czyny
i życie jest, choć w głogach, życie.


Gandawa
Dodane przez Henryk Owsianko dnia 04.10.2009 16:29 ˇ 30 Komentarzy · 1269 Czytań · Drukuj
Komentarze
Madoo dnia 04.10.2009 16:33
to jest bardzo ladne, bardzo
kiedy wyczuły ciało młode,
złożone w parku potajemnie,
pewnie je znajdą i gdy dotrą
użyźni głogom czarną ziemię.

:)))
stanley dnia 04.10.2009 16:39
ten fragment jest jak horror, korzenie wyczują i zjedzą

:>)
Łukasz Jasiński dnia 04.10.2009 16:41
Skojarzył mi się z Bolesławem Leśmianem.

Pozdrawiam
rabi dnia 04.10.2009 16:44
świetne

pozdrawiam
konto usunięte 7 dnia 04.10.2009 17:20
Dobry z wyczuciem z Ciebie obserwator Henryku..:)
życie jest, choć w głogach...jest wiersz...to prawda!
Pozdrawiam serdecznie
Madoo dnia 04.10.2009 17:39
Henryku, tak wiem aczkolwiek super zwrotka :)))
IRGA dnia 04.10.2009 17:51
HENRYKU- dobry WIERSZ. Krwiożerczo- mięsożerne te głogi. Idylla maleńka taka. Pozdrawiam ciepło :). Irga.
Wojciech Roszkowski dnia 04.10.2009 18:02
Szczególnie fragment wskazany przez Madoo.

Pozdrawiam
Henryk Owsianko dnia 04.10.2009 18:15
Madoo
Dobrze, że chociaż jedna zwrotka :)

stanley
live is live

Łukasz Jasiński
poszukam co takiego podobnego popełnił Leśmian. Samo porównanie to dla mnie zaszczyt.

rabi
świetnie,

black and blue
w Gandawie - tak, :)

Barbara
tak sobie czasem obserwuję, z nudów :)

Madoo
przecież jeszcze nic nie powiedziałem :)

IRGA
samo życie :)

Wojciech Roszkowski
szczególnie, mnie bardzo połaskotało, :)

Dziękuję wszystkim i pozdrawiam z Gandawy
olszyc dnia 04.10.2009 18:17
Bardzo ładny temat; co do wiersza,to przemyślałbym w kilku miejscach, np:

1.trzeci wers: tę pełnię życia w gęstwie liści, lub co tętnią życiem w gęstwie liści i następny wers, po kropce, z wielkiej litery, imho lepiej oddaje sens.

2."podłączenie się" do wody to moim zdaniem nieporozumienie zupełnie nie pasujące do konwencji, w jakiej całość jest utrzymana.

3. 8 i 9 wers aż prosi o połączenie przerzutnią, np:
"..inne podjęły trud wyprawy

w stronę, gdzie leży ciało młode.."

4. Czwarta zwrotka ma niezręczną konstrukcję, bo w końcu nie wiadomo o czym ona: o głogach, czy o ptakach?
Może lepiej tak:
A kiedy owoc ich dojrzeje,
ptakom podadzą go z nadzieją,
że ptaki będą śpiewać wdzięczniej ,
a głogom kolce potwardnieją.


5. I ostatni wers. Nijak go inaczej nie czytam, jak tylko tak:

..i życie jest, choć w głogach. Życie.


Dobrze napisane, ale mam wrażenie, że trochę "na kolanie".
Moje uwagi zresztą też tak pisane, a wierszowi trzeba dać odpocząć, dojrzeć. I potem ugnieść go jeszcze raz - a smaczności same wyjdą :)
Pozdrowienia!
Janina dnia 04.10.2009 18:40
Zakładałam dwie interpretacje. Chyba pozostanę przy przypadkowym woyeryźmie. Fajny, bądź, co bądź pochwała życia. Pozdrawiam
voytek72 dnia 04.10.2009 19:06
i mnie się podoba szczególnie początek i pomysł na wiersz
jako całość na dobre tak :)

pozdro :)
leszek-k46 dnia 04.10.2009 19:26
Ładny, pięknie się czyta! Taki rytmiczny!
kropek dnia 04.10.2009 19:31
co do motta: niekoniecznie, nie każdy.
wiersz dobry, pełen życia. bardzo wdzięcznie się go czyta.
dobrym uczuciom służy. z przyjemnością czytałem. zapewne nie raz doń wrócę,
pozdrawiam :)
leosia dnia 04.10.2009 19:38
Narobiłeś mi smaku tym wierszem, pamiętam ich smak, jako dziecko siedziałam nie raz w głogach, były takie słodki, objadałam się nimi:)
Pozdrawiam:)
Madoo dnia 04.10.2009 19:40
Drogi Henryku, wiersz podoba mi sie w calosci, ale ta zwrotka jakos tak odrazu wpadla w guscisko :)))
Henryk Owsianko dnia 04.10.2009 19:59
olszyc
twoje uwagi są godne przemyślenia. Zobaczę co da się zrobić.
Dziękuję za wnikliwą analizę.

Janina61
chyba dobrze odczytujesz. Pochwała, tyle, ze wymagająca zastanowienia.

voytek72
pomysłów na wiersz jest wiele, tylko nie trzeba do końca słuchać tego, co podpowiadają, a obserwować. Poeta musi być dobrym obserwatorem i analitykiem.

leszek-k46
fajnie, że się spodobał

kropek
to prawda, niekoniecznie, nie każdy.
zawsze cenię twoje uwagi, zapraszam więc do częstego komentowania.

Dziękuję wszystkim za wizytę i komentarze
pozdrawiam z Gandawy
Henryk Owsianko dnia 04.10.2009 20:05
leosia
głogi rosły na moim podwórku. Nie wiem dlaczego do dzisiaj są to dla mnie bardzo tajemnicze drzewa. Wyjadałem ich owoce konkurując ze szpakami. Też pamiętam ich smak.

Madoo
rozumiem,

Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam
bols dnia 04.10.2009 20:34
wiersz smutny, głogi czerwone, a życie- wesołe,
a może jakoś inaczej

refleksyjnie pozdrawiam
Henryk Owsianko dnia 04.10.2009 20:47
...a karawana idzie dalej :)
Dzięki Beata ze wpadłaś, szkoda tylko, ze ci nastrój popsułem :)
Pozdrawiam równie refleksyjnie
mala55 dnia 05.10.2009 02:12
ale historia... no no... coś by się i znalazło .. ale po co?... czytanie było ucztą i oki! ... ;-}
Jarosław Trześniewski-Jotek dnia 05.10.2009 06:49
I mnie sie spodobał wiersz o głogach , spiewny,piękny. I zwrotka wskzazna przez Madoo- mistrzowska:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Idzi dnia 05.10.2009 06:53
Rzeczywiście, wiersz się czyta z dużą przyjemnością, jak piosenkę.
I ta trzecia zwrotka.
Pozdrawiam
nitjer dnia 05.10.2009 09:28
Jest w tym wierszu pełnia życia. Przez to, że momentami owo bujne życie tak bezpośrednio graniczy ze śmiercią, wzbudził też on we mnie refleksje natury filozoficznej. Reasumując z nawiązką opłacił mi się - tak niewielki przecież - trud wyprawy do tego interesującego utworu.

Pozdrawiam.
leosia dnia 05.10.2009 10:29
HenrykO - tajemnica to wielka.
Przypominają mi miasto Głogów, w którym przyszłam na świat, oraz film "Ptaki ciernistych krzewów".
Pozdrawiam
Elżbieta dnia 05.10.2009 11:12
Wiersz zostawia ślad w pamięci, reflesje, nieustanne rozważania o życiu. Pozdrawiam serdecznie :)
Henryk Owsianko dnia 05.10.2009 18:24
mala55
jak ci się spodobało, to zapraszam na następną ucztę ( za tydzień) :)

Jotek27
mnie to bardzo cieszy, kiedy się komuś podoba,

Idzi0
też się cieszę, że sprawiłem przyjemność,


nitjer
chciałem zwrócić uwagę na to, że życie się toczy nawet bez naszego udziału, a nawet z naszym udziałem ; jak w trzeciej:)

leosia
znam doskonale Głogów, mieszka tam całe moje rodzeństwo i mama. Byłem w Głogowie tydzień temu.

Elżbieta Tylenda
przychodzi czas, kiedy jakoś podświadomie rozważamy o filozofii życia. Ślad w pamięci wiersz zostawia akurat tym, którzy są w takim stadium.

Dziękuję wszystkim za wizytę i komentarze
Pozdrawiam z Gandawy
leosia dnia 07.10.2009 20:14
HenrykO - jaki ten świat jest mały:)
Moi rodzice spoczywają pod Głogowem, a całe moje rodzeństwo przynależy teraz do parafii KOLEGIATA.
Henryk Owsianko dnia 08.10.2009 20:53
Niedaleko Głogowa się urodziłem,
jaki ten świat mały :)
halka dnia 18.10.2009 15:40
Lubię takie mroczne nastroje,opisy przyrody,podoba mi się:)
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 5
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

67068032 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005