widziałeś więcej
niż rozumiesz
oderwę znamię wżarte w ciało
znasz już samotność w ciasnym tłumie
będzie wracała niczym pająk

oddycham wierszem
przeciw sektom
nic nie dosięgnie mnie na pewno
sam tworzę świat swój - jestem bogiem
jak zniszczyć boga - znasz odpowiedź?

kolejne proszki
proroczy deszcz proszków
spójrz w stronę nieba a otrzymasz spokój
dzień w dzień przeklęty z taką samą puentą
gdzie sentymenty to najgorsze piętno

nie mogę nie wiem
światło ścina drogę
z asfaltu słychać jazgotliwe wycie
naćpane dziecię ma w ręce pokrzywę
mój własny Chrystus o bolesnym świcie

lecz jeśli wygrasz
daję słowo
pojmując śmierci cały banał
znów będziesz sobą wrócisz w obłok
plując przez ramię na ten dramat



Zalesie Górne, grudzień 11