poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMSobota, 20.04.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
FRASZKI
Co to jest poezja?
EKSPERYMENTY
playlista- niezapomn...
Chimeryków c.d.
"Na początku było sł...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
Monodramy
,, limeryki"
Ostatnio dodane Wiersze
W kapsule
Kiedy jestem za oknem
do trzech razy.. ..s...
Zabawa
Metafora na ławce
Marzenie o niebie w ...
Co widziały i co sły...
Julia Milu
Roszada w niedoczasie
Miłość
Wiersz - tytuł: Ruta i obierki
Ruta spędza życie na chwytaniu
nici. Wydaje się, że dokądś prowadzą -
powstają solidne pierzeje, w których

rozsypana sól, pokruszone skorupki
jajek chronią przed inwazją egzotycznych
ślimaków w kolorze ognia. Czasami zapomina

o tym wszystkim - wtedy przydarza się to
co najlepsze. Widzi drogę wyraźnie, jasno
aż do miejsca, w którym pozornie przepada.

Patrzy w dół, obok dużego palca u nogi
czarny szlaczek mrówek pojawia się
i znika na kolejnych piętrach spiralnej

obierki jabłka.

Dodane przez Jacek Mączka Tendzin Tendzin dnia 03.02.2022 08:08 ˇ 15 Komentarzy · 414 Czytań · Drukuj
Komentarze
Maciej Sawa dnia 03.02.2022 08:57
Kręte te nasze drogi, Jacku. Pojawiamy się i znikamy. Ale bagnet na broń, onuce na stopy i dalej, i z pieśnią na ustach, pod górę.
A z tymi rudymi glutami to i ja mam na pieńku. Pozdrawiam serdecznie.
silva dnia 03.02.2022 19:10
Ładnie utkany obraz tej Ruty o wielu rodowodach, a spiralność obierki - dla mnie naj... Pozdrawiam.
małgorzata sochoń dnia 03.02.2022 22:22
Czarny szlaczek na jasnym szlaczku. Na pachnącym, skręconym wesoło, jasnym szlaczku - szlaku.
Wiersz podoba mi się. I te pokruszone skorupki, i ślimaki w kolorze ognia, i każda strofa jak mały światek. Ładne przejścia.
konto zablokowane nr 4 z 2023 dnia 04.02.2022 08:20
A mnie, podoba się fraza : widzi drogę wyraźnie, jasno aż do miejsca w którym pozornie przepada.
Podoba mi się to jasne widzenie bez schyłku, bez smutku, że coś się kończy, znika. Jasne widzenie do samego końca. To można wielorako zrozumieć. Pozdrawiam, D.
Maciej Sawa dnia 04.02.2022 22:27
Dagny
Pozorne przepadanie drogi/Ruty widziana jest z perspektywy co najmniej dwóch (lub większej ilości) bytów. Te spiralne obierki widzę też m.in. jako luźne nawiązanie do Wieży Babel. Chodźcie, zbudujemy sobie miasto i wieżę, której wierzchołek będzie sięgał nieba, i w ten sposób uczynimy sobie znak, abyśmy się nie rozproszyli po całej ziemi
Vic51 dnia 05.02.2022 00:25
Bardzo interesujący wiersz. Jak obrazy holenderskich mistrzów. Gratuluję i pozdrawiam
małgorzata sochoń dnia 05.02.2022 00:53
Przyszłam dopisać, że mój poprzedni komentarz był próbą odwrócenia kota ogonem.
Wiersz nastroił mnie smutno.
Słowa, na których opiera się cały piękny obraz, to "wydaje się" i "obierki". Jednak smutek i melancholia mogą czasem pachnieć jak ta wilgotna strona skórki od jabłka.
konto zablokowane nr 4 z 2023 dnia 05.02.2022 07:58
Do Maciej Sawa:
Naprawdę niezwykłe jest to Twoje skojarzenie Wieży Babel z obierkami - wspaniałe po prostu!
Ale wiesz, Ruta - jest też imieniem żeńskim, od Ruth - w różnych językach.
Ta Ruta - spędza czas, ma duży palec u nogi, więc myślę, że tutaj chodzi o kobietę. Wyobrażając sobie drogę - rutę - nie mogłam daleko zabrnąć w interpretacji. Zresztą, te wspomniane egzotyczne ślimaki w kolorze ognia - to jak podejrzewam bohaterowie literatury fantasy, o których Ruta myśli przy ruty- nowych😉 , codziennych czynnościach. Lecz gdy o nich zapomina, dostrzega drogi - symbol przemieszczania się. Mrówki są w drodze, droga ( chyba za oknem). A ona stoi pochłonięta swoimi prozaicznymi pracami i jedyne, choć liczne drogi- kształtuje jej wyobraźnia. Pozdrawiam! D.
małgorzata sochoń dnia 05.02.2022 10:14
A może Ruta ma coś wspólnego z Potęgową, bohaterką wiersza Ballada dla Potęgowej, Edwarda Stachury?

Gdzie nas powiedzie skrajem dróg
Gzygzakowaty życia sznur...

"Gzygzakowaty życia sznur" to przecież skręcona skórka od cienko obranego jabłka, a słowo SKRAJ jest od... SKRAJANIA... :)

Pan Jacek na 100 procent dorastał w oparach wierszy i pieśni Stachury.
konto zablokowane nr 4 z 2023 dnia 05.02.2022 11:54
Do malgorzata sochoń:

Twoje skojarzenie Małgorzato brzmi bardzo przekonująco; brawo jeśli trafiłaś!
Pozdrawiam ciepło, D.
małgorzata sochoń dnia 05.02.2022 12:11
Dagny, to tylko skojarzenie, ale z tym, że Pan Jacek Mączka dorastał z tomikiem Stachury pod pacha, raczej trafiłam. Jesteśmy z Jackiem Mączką z tego samego pokolenia, więc coś o tym wiem.
I też pozdrawiam:)
Maciej Sawa dnia 05.02.2022 16:23
Dagny
Zresztą, te wspomniane egzotyczne ślimaki w kolorze ognia - to jak podejrzewam bohaterowie literatury fantasy, o których Ruta myśli
Być może, ale dla mnie to pospolite rudo-czerwone pomrowy, dlatego Jackowe;
rozsypana sól, pokruszone skorupki
jajek chronią przed inwazją egzotycznych
ślimaków w kolorze ognia

Dopiero po tym fragmencie ruta przybiera bardziej ludzką twarz.
konto zablokowane nr 4 z 2023 dnia 05.02.2022 17:22
Do Maciej Sawa:
Macieju, jesteś nieprawdopodobny! 😂😂Wpędzasz mnie już w stres z tymi robaczkami i jedno jest pewne - niczego o nich nigdy nie napiszę, bo mnie wypunktujesz 😆. A co do Ruty- to strach się bać! Tę kobietę zewsząd obłazi robactwo. Albo dezynfekcja, albo ucieczka! Na pewno nie gotowanie w takich warunkach 😉😂. Pozdrawiam, D.
Maciej Sawa dnia 05.02.2022 18:23
Dagny, ja tych inwazji mam na tony, nabyłem je razem z działką. Głównie wspomniane pomrowy, turkucie i larwy chrabąszczy, z domieszką ziemi i drzew. Ty mieszkasz w metropolii, to i możliwości obcowania z wiejskimi plagami masz mocno ograniczone.
Jacek Mączka Tendzin Tendzin dnia 05.02.2022 21:25
Maciej Sawa - Maćku, kręte - zaiste. Ciepło pozdrawiam.
małgorzata sochoń - dziękuję.
silva - dziękuję, pozdrawiam.
Dagny - dziękuję, pozdrawiam.
Vic51 - dziękuję, pozdrawiam.
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 9
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

67041682 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005