poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMCzwartek, 28.03.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
"Na początku było sł...
Ksiądz Jan Twardowski
Chimeryków c.d.
playlista- niezapomn...
Bank wysokooprocento...
Co to jest poezja?
Monodramy
,, limeryki"
HAIKU
poezja,org
Ostatnio dodane Wiersze
Oko
Marina z wlewek
Na początku
Przebudził się
Miniaturki na wesoło
kino objazdowe
do siebie
wielki post, wczesna...
kalki
Deadline
Zobacz Temat
poezja polska - serwis internetowy | POEZJA I OKOLICE | O POEZJI
Autor RE: Hu, ha! Hulaj! Zima zła!
leosia
Użytkownik

Postów: 63
Miejscowość: wrocław
Data rejestracji: 30.04.09
Dodane dnia 10.01.2010 11:34
Teraz widać jak na dłoni, jak ta zima zapada się w głębię lasu:)
Ścieżki tego świata zasypało, dróg nie widać, mimo że ta ziemia wewnątrz płonie, na zewnątrz zziębnięta skuta lodem, okryta pierzynką, by chronić oziminy przed wymarznięciem. I jak tu nie podziwiać tego wszystkiego :)
Pozdrawiam cieplutko Autora tego wiersza.
Wyślij Prywatną Wiadomość
Autor RE: Hu, ha! Hulaj! Zima zła!
leosia
Użytkownik

Postów: 63
Miejscowość: wrocław
Data rejestracji: 30.04.09
Dodane dnia 10.01.2010 11:16
Dość późno został umieszczony ten wątek, byłam już pod kołderką, ta zima daje mi się we znaki. Skoro nikt tu nic nie wkleił, ja to zrobię w biały dzień :)
Wklejam tu ulubiony wiersz, który jest akurat na czasie, bo nikt nie ma na nic czasu.
Wiersz jest autorstwa założyciela tego wątku.


Ziemia

Ziemia jak liść śnieżnobiały
zapada się w głębi lasu -
to łzy deszczu zaszumiały.
To nic. Nikt nie ma czasu

iść ścieżkami tego świata,
gdzie każdy krok jest błaganiem.
To nic. Każdy ma swoje lata,
by przez chmury iść czołganiem...

To nic. Ziemia zawsze płonie
pośród lodowatej rosy
i żyto rośnie na jej łonie.
To jeszcze nic. To jej kłosy

pobielałe jak wieszczenie
pieścisz wzrokiem w głębi lasu.
Cisza. Cisza i milczenie...
To nic. Nikt nie ma czasu.

Wyślij Prywatną Wiadomość
Autor Hu, ha! Hulaj! Zima zła!
Łukasz Jasiński
Użytkownik

Postów: 214
Miejscowość: Warszawa
Data rejestracji: 19.06.09
Dodane dnia 09.01.2010 21:54
Witam Państwa Nocną Porą! Na wstępie zacznę od tego, że Zima (rodzaj żeński) w moim mieście (Warszawa) dała czadu. Ulice są pełne śniegu, służby porządkowe nie nadążają... Pomyślałem więc nieśmiało, aby zrobić sobie dla przyjemności skromny wieczorek poetycki (proszę mnie nie uważać za pajaca). Fajnie byłoby pogadać na forum o ulubionym wierszu. Każdy użytkownik mógłby wstawić jeden wiersz (absolutnie tylko jeden ulubiony wiersz). Oczywiście, z uzasadnieniem (dlaczego ten wiersz lubi i w jakich okolicznościach zauważył ten wiersz). Pozdrawiam. Łukasz Jasiński.

Zacznę pierwszy.

Ponieważ żyli prawem wilka
historia o nich głucho milczy
pozostał po nich w kopnym śniegu
żółtawy mocz i ten ślad wilczy

szybciej niż w plecy strzał zdradziecki
trafiła serce mściwa rozpacz
pili samogon jedli nędzę
tak się starali losom sprostać

już nie zostanie agronomem
"Ciemny" a "Świt" - księgowym
"Marusia" - matką "Grom" - poetą
posiwia śnieg ich młode głowy

nie opłakała ich Elektra
nie pogrzebała Antygona
i będą tak przez całą wieczność
w głębokim śniegu wiecznie konać

przegrali dom swój w białym borze
kędy zawiewa sypki śnieg
nie nam żałować - gryzipiórkom -
i gładzić ich zmierzwioną sierść

ponieważ żyli prawem wilka
historia o nich głucho milczy
został na zawsze w dobrym śniegu
żółtawy mocz i ten trop wilczy

A zaczęło się od tego, że obejrzałem telewizyjny teatr pt: "Inka"... Jakoś dość mocno przypadła mi do serca główna bohaterka. Oczywiście, wiersz Zbigniewa Herberta znałem wcześniej, ale po obejrzeniu zacząłem wgłębiać się w treść wiersza. Wgłębiać... Coraz bardziej wgłębiać... Najbardziej spodobała mi się trzecia zwrotka, ale dopiero po kilku przeczytaniach zrozumiałem jej znaczenie. Autor użył w tej zwrotce "świętych strzałów". Konspiracyjne "nicki" tych Wilków są rzeczywiste - istnieli. Proszę sobie skojarzyć grę słów (nie musi wcale to być grą słów) ciemny - jasny... ("Ciemny" i "Świt"). Dalej powinnyśmy sami dojść do tropu... Jak mi wiadomo, wiele osób na PP jest "samotnymi wilkami". I tak wyszło, że jest to najbardziej ulubiony mój wiersz. Pozdrawiam serdecznie.


a nagrodzą cię za to tym co mają pod ręką
chłostą śmiechu zabójstwem na śmietniku

Edytowane przez Łukasz Jasiński dnia 10.01.2010 10:23
Wyślij Prywatną Wiadomość
Skocz do Forum:
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 9
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 436
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: atramentowapanna

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

66804323 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005