jeśli istnieje tylko taboret, Japonia i kalmary
to nie możemy być razem. budujmy mury,
grawerujmy tynk, jeśli nie zdążymy - ziemia
dozna wstrząsu, wypluje boksyty i rudy uranu,
stanie się kobietą o pajęczych oczach i przez
wiele dni mierzyć będzie w sklepach najnowsze
kolekcje. nie chcę czekać na nieodwracalne

zgaśnięcie, które nie jest odchodzeniem,
bez żadnego punktu oparcia - jak głowa rozbita
o mur ciemności. powiedz, czy jest w tobie
ten obraz, o którym chciałbym zapomnieć,
lecz on krzyczy jak neon nad miastem, a miasto
jest tylko pustym orzechem, którym kołysze wiatr?

jesteś przenikliwym wzrokiem, kłębkiem
nerwów; a z punktu widzenia czynu w ogóle
nie istniejesz. ale właśnie takiej ciebie potrzebuję.
taką mogę oddychać bez żadnych zahamowań.
po dowolnej stronie muru.