Annie Aurorze Chmielowskiej

Nie wie
że dotknąłem jej wiersza
jak dziecko
nagle rozsypanej jarzębiny
nie rozumiejące
co znaczy przestać
się rozwijać
być oddzielonym
od piersi od pnia
od ziemi

Nie wie
że dojrzewać to rosnąć w zdziwienie
wiedzieć
znaczy być młodszym
zbyt małym
aby się ujrzeć odrębnie

Że pewność siebie
to niepewność wody
czy mroźna biel odczyta
ją jako swą wolność


Brzeg, 15 października 1994 r.