na placu Św. Piotra
rozpalone chodnikowe płytki
paliły tyłek
odpoczywający po Tybrze

dziś wypiłam tylko jeden
stąd zmęczenie

historia nadaje ciężaru sprzętom
karci stawia do kąta
każe do ust podnieść rękę z pierścieniem
kolana zgiąć przed laską
zapomina powiedzieć o celu

a w górach było tak pięknie
mimo że łzy skraplały nienawiść
a może tylko wstyd...

porównania bledną z czasem
i tak samo nie pamiętam
koloru Adriatyku
i słońca zachodzącego za Trzy Korony