Chciałbym Cię zachwycić
Duszą ścisnąć serce
Tak do bólu,
Aby trzęsły się nogi
I drżały ręce.
Bo to jest wolności omdlenie
Wyrzeknij się prostych dróg
I znaków nakazu.
Pójdziemy przed siebie
Przez ciemny las mgłą uwielbiony,
Którego skroń przebija blask księżyca.
Przez bagna na których pasie się
Nieświadomy wierny łoś,
Gryząc z nadzieją nieskończoną trawę.
Będziemy dziś szukać w ludziach kwiatu paproci
A jeśli zabłądzimy nocą,
Zaskoczy nas chłodny poranek.
Zobaczymy wtedy
Obmyte światłem z mroku
Nasze ludzkie twarze
Dodane przez brzozka
dnia 30.09.2008 17:05 ˇ
8 Komentarzy ·
487 Czytań ·
|