po moich zmarłych zostaną skrzepy ziemi
rozstępy powietrza, dusza na ramieniu.
zatem badaj strukturę arytmii przecinającą
sen na wylot, skurcze powiek, trzepot oddzielający
ciało od tchnienia

po moich zmarłych zostanie strumień
spływający uskokami w zacięte milczenie
odblask modlitwy w obcym języku
zatem dopóki ziemia nie zasklepi źródła
- czerp, pij, stwarzaj siebie najlepiej jak umiesz
na ich obraz i niepodobieństwo

moi zmarli przybiją cię włócznią do jesionu
wyłupią oko, utną rękę; będą uczyć do ćwierci
włosa skracać rachunki sumienia i słuchać
jak bije serce dzwonu z krwi i kości

aż przyjdzie dzień gdy będziesz uważnie obserwował
wędrówki ptaków, dusza z ramienia zejdzie pod skórę

będziesz gotowy

by odejść