Na murach, po kryjomu, pisałeś jej imię,
zakreślając kontury, jak odległe lądy
pełne dziwnych zwyczajów i obcej zwierzyny.
Nocą, w świetle latarni. Uczucie jak okręt,

pełen niezwykłych broni. Nieuchwytne prądy,
obejmujące z wolna elementy ciała,
warstwa po warstwie: węgiel, muśliny
komórek, siarkę i fosfor, wodę. Bez mała

stopione w jednym drgnieniu, ruchu i zamiarze,
decyzji: mgiełki sprayu, stylizacji liter,
próby wypowiedzenia barwą ciągu zdarzeń,
prowadzących do celu. Do jej drzwi. Do szczytu

schodów, poprzez pierwsze uśmiechy, gesty, w głębie
mocy. W palący ogień, co toczy jak czerwie.

Dodawanie ocen dostępne tylko dla zalogowanych Użytkowników.

Proszę się zalogować lub zarejestrować, żeby móc dodawać oceny.