Pustynia jest miastem
które tylko przez pierwsze kroki
wydaje się być martwe

zadomowiłem się w jej oczodole
to jedna z tych kobiet co jesienią
zawija głowę w czarną chustę
namawiając do zabawy w cmentarz

jestem tu jako korespondent
który kadruje wojnę

palącą się w oczach kupców
ze starego siewu

świat po drugich narodzinach
wygląda jak przed pierwszymi

kiedy nie ma różnicy
w natężeniu światła, więc można sprzedawać
dla samego handlu

wrócę do siebie o świcie
wypełnię fotografią przepaść

potem wysypie się jej z oka
tak trzeba