Przed domem rozdeptałem zegarek
aby jego ciało powiesić jak hostie
na śmiertelnie postrzelonym słońcu

ta klepsydra to znak że przejrzałem
wszystkie jego nieczytelne szyby
w poszukiwaniu dziurawych mostów

tak zrobiłem dla nas oddzielne oko
które, przychodzi nocą pocałować niebo
i opowiedzieć nam nie zbudzoną podróż

do stęsknionych miast zajętych przez
poczerniałe światło nieznanych matek
szukających w ptakach młodych dzieci

Zanim się urodziłeś one poprosiły
twoja głupią dusze aby znalazła źródło
tej brudnej ciszy która, zaklina jak słowo