Widziałem w ścianach moich pokoi życie
Proszące mnie o wysłuchanie
Pukając nocą do drzwi i szepcząc
Pełnie wyschniętych kolorów

Do oczu się kładzie w powietrzu
Wieszając za nogi siebie
Wyjętego z oddzielnych studzien korytarza
Wijącego się w bezgłosie

Rusztowanie jest piekłem
Z którego spadają ludzie
Nie potrafiący zapukać w szybę

która płynie przez ciało
oblegana przez tłumy
piszących na niej sumień