poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMNiedziela, 05.05.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
Chimeryków c.d.
FRASZKI
,, limeryki"
Co to jest poezja?
EKSPERYMENTY
playlista- niezapomn...
"Na początku było sł...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
Monodramy
Ostatnio dodane Wiersze
Władcy
Wartość
Ewa i wąż (bajka)
Jak to jest
Tetryczadła
Niezmiennie i Słodka
Krótkie pożegnanie d...
Miauczenie zwrotne
fornir
Za horyzontem
Wiersz - tytuł: MUSZĘ POCHODZIĆ RAZEM Z DESZCZEM
Patrzę na świt za oknem. Ciemne chmury płyną leniwie. W pokoju nic się nie dzieje, a ty jak biała pelargonia stoisz bezczynnie. Czy pamiętasz niezapominajki? Te wiosenne. Pierwsze w swoim oddechu. Były jak brzask, były tobą i mną. A teraz świat odwrócił swoje oblicze w stronę życia. Wiesz co? Zrobimy może śniadanie? Dziś będę ci przyjacielem, jak przechodzony szlafrok, który mi podałeś. Czy widzisz tęczę na nieboskłonie oczu? Ona nas pojedna! Będziemy nareszcie jednym człowiekiem. Wybaczymy sobie nasze pomylone światy. Pokochamy ludzi, pokochamy kwiaty. Pokochamy ciebie, pokochamy mnie. Pokochamy - przede wszystkim - świat błędów codziennych, które popełniamy razem. Kiedy więc patrzę, na szklany świt w oknie, musisz zrozumieć, że czasem samotnie:



muszę pochodzić razem z deszczem
kapotę włożę kalosze i beret wezmę jeszcze

a Pan Deszcz szumi cicho i radośnie
muzyką opada na przydrożne domy

śpiewa o wiośnie

jak miło iść razem z Nim
przeskakiwać wielkie kałuże

widzieć świat zapalony w oknie
by nie czuć się dzisiaj samotnie
Dodane przez Maryla Stelmach dnia 25.11.2010 23:45 ˇ 31 Komentarzy · 2346 Czytań · Drukuj
Komentarze
kukor dnia 25.11.2010 23:53
początek (prozatorski) wysoce banalny, wręcz powtarzalny do bólu!
pójdę pochodzić - pani to nie śmieszy? ;)
z dzisiaj ?????????

nie, to wg mnie nieudany tekst z błędami tak oczywistymi, aż boli.......

proszę wybaczyć ostry sąd!
Maryla Stelmach dnia 25.11.2010 23:56
kukorze -
JagodA dnia 25.11.2010 23:57
Pokochamy świat będów codziennych
hmmm - to wydaje się takie proste, że aż niemożliwe
ale... cuda się zdarzają.

piękne jest pokochamy ciebie, mnie
dwa w jednym - to rzadkość. to miłość.

w deszczu lubię bez kapoty kaloszy i beretu
niech zmywa ;0

pieknie piszesz, Marylo. dobrze, że przeczytałam na dobry sen :)
dobrej nocy :)
Maryla Stelmach dnia 25.11.2010 23:58
kukorze - dziękuję za komentarz, przemyślę, może rzeczywiście, ale życie jest banalne.
Maryla Stelmach dnia 26.11.2010 00:00
JagodaA - dziękuję bardzo. myślę, że pisze prawdziwie. są to teksty z życia wzięte. dobrej nocy.
bols dnia 26.11.2010 00:12
lubię czytać twoje wiersze, wpływają pozytywnie...

pozdrawiam
Jarosław Trześniewski-Jotek dnia 26.11.2010 00:17
Marylo, znam dobrze twoje formy prozatorsko-poetyckie i je konsekwentnie kontynuujesz. Te przekorne i z założenia poema naiwne mają swój podtekst , autentyzm.Prostota może nie przemawiać do wszystkich,nie wymagajmy żeby wklejane teksty były expressis verbis arcydziełami literackimi. Portal PP jest z założenia warsztatowy -i ze do jednych trafiają Twoje teksty do innych nie - rzecz normalna.Do mnie Twój tekst trafił .
Pozdrawiam bardzo serdecznie:) Dobrej nocy:):)
wiese dnia 26.11.2010 00:22
ja akurat lubię dopowiedzenia, zagadkowość zostawiając
na specjalne okazje; lubię okrągłość fraz;
ale spróbuj może formatować pierwsze części , już dla ciebie
charakterystyczne, w wersach nieprzekraczających połowy
strony okna edycyjnego; zobacz, jak poprawia się komfort
czytania; a co za tym idzie, sposób odbioru

Patrzę na świt za oknem. Ciemne chmury płyną leniwie. W pokoju nic się nie dzieje,
a ty jak biała pelargonia stoisz bezczynnie. Czy pamiętasz niezapominajki? Te wiosenne.
Pierwsze w swoim oddechu. Były jak brzask, były tobą i mną. A teraz świat odwrócił swoje
oblicze w stronę życia. Wiesz co? Zrobimy może śniadanie? Dziś będę ci przyjacielem,
jak przechodzony szlafrok, który mi podałeś. Czy widzisz tęczę na nieboskłonie oczu

pójde pochodzić z wiatrem, to twoje zamierzenie, pomysł taki,
ale prawie to samo byłoby : pochodzę z wiatrem;
pytanie tylko o to prawie :)
ładne

hej
wiese dnia 26.11.2010 00:34
jasne, że z deszczem, ale i z wiatrem można :)
Maryla Stelmach dnia 26.11.2010 01:03
Jarku - dziękuję za wizytę, to oczywiste, że wiersz ma prawo podobać się i nie. i tak jest ze mną. każdy czytelnik czego innego oczekuje. dlatego mamy swoich czytelników. moje pisanie jest dyskusyjne. ja też alergicznie nie lubię czytać niektórych uznanych poetów, ale szanuję ich jako twórców. mogę się z nimi nie zgadzać, lecz nie uważam, że jestem wyznacznikiem jedynie słusznej oceny.pozdrawiam gorąco, cieszę się z wizyty. i to jest dla mnie ważniejsze - dobre słowo, przyjaźń - niż teks t
Maryla Stelmach dnia 26.11.2010 01:05
bols - dziękuję bardzo, to zacieszne, jak mówi mój syn ostatnio.
Maryla Stelmach dnia 26.11.2010 01:11
kukorze - pójdę pochodzić - napisałam z rozmysłem. tak mi się podoba, dla mnie w powtarzalności, mieści się rytm. chodzenie, krople deszczu, ja, ty, tobie, mnie - to jak mantra powtarzana. aby pokazać to połączenie znaczeń i rozdzielenie niemożliwe. chociaż osobno, to jednak razem, do bólu. ze sobą źle i bez siebie źle.
Maryla Stelmach dnia 26.11.2010 01:14
wiese - wiem, że masz rację, ale jest we mnie jakaś cząstka mnie, która zawsze coś zrobi na opak.to silniejsze ode mnie. dziękuję bardzo za komentarz.
Maryla Stelmach dnia 26.11.2010 01:30
Panie moderatorze - po zastanowieniu, proszę zmienić we frazie pójdę pochodzić - na muszę pochodzić. dziękuję.
Maryla Stelmach dnia 26.11.2010 01:45
Panie Moderatorze - proszę jeszcze o poprawienie: w ostatniej frazie wkradł się błąd: jest - by nie czuć się z dzisiaj, a powinno być - by nie czuć się dzisiaj samotnie. dziękuję.
IRGA dnia 26.11.2010 06:44
Byłam, poczytałam. Pozdrawiam bardzo serdecznie. Irga
Idzi dnia 26.11.2010 07:00
Piękne frazy i mszdopowiedzenia potrzebne, lubię takie.
Pozdrawiam, Idzi
Maryla Stelmach dnia 26.11.2010 07:25
IRGO - -bardzo dziękuję za wizytę, pozdrawiam gorąco.
Maryla Stelmach dnia 26.11.2010 07:28
Idzi - - dziękuję za komentarz, to miłe, że ktoś chce czytać moje myśli o wieczornej porze.pozdrawiam serdecznie.
moderator4 dnia 26.11.2010 08:53
Na prośbę Autorki edytowany został pierwszy wers. Fraza "pójdę pochodzić" została zastąpiona przez "muszę pochodzić". W ostatnim wersie usunięte zostało zbędne "z" będące do tej pory przed kończącymi wiersz "dzisiaj samotnie".

Pozdrawiam.
Henryk Owsianko dnia 26.11.2010 09:59
maryla stelmach , fragment narracyjny, wprowadza w atmosferę wiersza.
Niestety, nie mogę, podobnie jak Jotek , powiedzieć, że znam twoje pisanie. Niemniej uważam, że piszesz ciekawie, z dużą dozą wrażliwości. Gdybyś jeszcze przemyślała sugestię wiese, tekst byłby nie tylko przyjemniejszy dla oka, ale rownież do czytania.
Pozdrawiam z Gandawy.
Maryla Stelmach dnia 26.11.2010 11:12
Henryk Owsianko - dziękuję bardzo. oczywiście, że sugestie wiese zastosuje w życiu. obiecałam to, ale zapomniałam.dzięki za czytanie, pozdrawiam.
Arti dnia 27.11.2010 18:58
ja mam mieszane uczucia, wypłynęło z serca hmm... jednak do dopracowania Marylko, Wiese dobrze radzi ;)

Pozdro
Maryla Stelmach dnia 27.11.2010 19:55
Arti - przyznaję, że jestem od kilku dni skończonym leniem i nie chce mi się pisać. chyba nie tylko mnie, sądząc po nielicznych komentarzach. wiem, muszę się przyłożyć.
lulabajka dnia 28.11.2010 16:06
dla mnie fragment nie do przełknięcia, to: "A teraz świat odwrócił swoje oblicze w stronę życia." razi też ostatni rym. jakby popracować nad mniej dokładnym? Pozdrawiam.
Maryla Stelmach dnia 28.11.2010 17:44
lulabajko- - dziękuję za uwagę, sama nie wychwycę. masz rację, pozdrawiam i dziękuję za wizytę.
Kończyński Jan dnia 28.11.2010 21:11
Dziecinnie prosty i piękny w słowach.
Pozdrawiam autora.
Maryla Stelmach dnia 29.11.2010 00:29
Kaczyński Janie - być może moja prostota staje się wadą. sama nie lubię czytać trudnych wierszy, przeintelektualizowanych, dlatego myślę, że inni też nie lubią. może się mylę? poza tym w prostocie jest wiele piękna. kocham prostotę. nie mylić z prostactwem. dziękuję za sugestię, postaram się pisać bardziej intrygująco. zobaczymy czy mi się uda zaciekawić.
Maryla Stelmach dnia 29.11.2010 00:30
Janie - i jeszcze jedno - z wiekiem człowiek się odmładza, dziecinnieje. może mi ubywa lat?
Faulan Gavinel dnia 29.11.2010 19:00
Ten kawałek mi się bardzo podoba. Łączy poważne mierzenie się z konfliktami w codziennym życiu z beztroską piosenką. Dalej jednak będę obstawał, że to kończenie wierszem ma taki format misteryjny.

Z technicznych uwag, wydaje mi się, że Czy widzisz tęczę na nieboskłonie oczu? wchodzi w taki przepoetyzowany skrót. Lepiej chyba to samo powiedzieć bardziej na około i bez podnoszenia stylu, np. tak: Czy widzisz tęczę oczach - błękitnych jak półsfera nieba?
Maryla Stelmach dnia 29.11.2010 23:55
Faulanie Gavinel - - dzięki za cenne sugestie, sama zastanawiałam się nad nieboskłonem i miałam podobne odczucia, ale bez pewności. dziękuję za wizytę, pozdrawiam.
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 3
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

67198421 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005