kamienica siwieje od strychu

nie zaznałem jasności ponad
drobinki kurzu wpadające
w świetlny przestrzał

komu po co prześcieradło pod krokwią
udziela lekcji cichego samotnienia

niewiadoma ma śniadą karnację
gabaryty sporego sześcianu
(zwyczajny karton zamknięty na zakładkę)

łapczywym szarpnięciem niweczę symetrię

ktoś zabił dzieciństwo rozczłonkował lalki
statycznym krzykiem wpisał w czworobok