Tak bardzo lękałem się choroby
starości i śmierci, że zacząłem żyć wiecznie

I odtąd
wiecznie się zakochuję
wiecznie planuję
wiecznie brakuje mi pieniędzy
i nawet kaca mam wiecznie,
bo wiecznie się lubię napić

Przeżyłem już wieczne spory i wojny
Wieczne początki i końcówki wieków
i nawet nieskończoną przestrzeń oceanów
wiecznie przemierzam moim statkiem

Wieczne zwycięstwa i wieczne porażki,
wieczne remisy

I wiecznie się przyglądając urodzie wieczności
chciałbym się trochę poskarżyć,
lecz nie mam do kogo..

Ci co przyjdą jutro, chwilowo nowocześni
zapomną tamtych, co odeszli wczoraj -

i znowu nikt mnie nie uwolni
od moich wiecznych dylematów