Oryginalność jakich mało,
Czynności pełne egoizmu,
Piękny umysł, potępione ciało,
Tworzenie nasypów absolutnego nazizmu.

Iskry dobroci w oczach niebiańskich,
Puch życzliwych na rękach solidarności,
Uśmiech złożony z ust świteziańskich,
Nuty poezji zawarte w głosie wspaniałomyślności.


Żyjąca jako dwie odrębne skłonności,
Nieobliczalnie dualistycznie nurtowa,
Kończąca się tchnieniem indywidualności.

Wyróżniające pierwiastki różnych cnotliwości,
Nieokreślona niezależność od rodzicielskiej woli,
To właśnie moje cechy znikomej kobiecości i ciążącej demoniczności.