czy ten jest winien co z ust rzuca słowa
bukiety kwiatów pachnących za młodu
teraz patyki z których już nie zdołasz
rozniecić ognia gdyż poschły od chłodu

a może winien milczeniu się kłania
i ciszą wraca tak jakby zza grobu
myśl nie ma głosu i codzień jest starsza
szkoda jedynie tych samotnych sobót

kart z kalendarza zżółkłych fotografii
co ich z podłogi nikt nie chce pozbierać
ktoś tu zawinił a niech szlag to trafi
strach przed przyszłością a ból tu i teraz