nędza powietrza z otwartych okien
i misterna szarość spod okapu powiek
nic nie mówi

trzeba zgadywać co przemilcza jak studnia
głęboka durna melancholia popołudnia
nim się widok zgubi

widzę drzewo marudzące zakwitaniem
w murawie jak zleżałe płótno spleśniałe
nic nie zapiszczy

anonimowy świat półgłupich lęków
pustka zamiast ciszy chaos zamiast dźwięków
jak fundament zgliszczy

"nikt nie wyjdzie stąd żywy"?
można w oknie stanąć
zamiast dobranoc na dzień dobry
powiedzieć dzień dobry na dobranoc