dzień w którym szaleństwo bierze górę nie wyróżnia się
ten sam rytm odmierzający czas jak szarą gamę dźwięków

czerstwe niebo krojone w kawałki łokieć po łokciu fastryga
brunatne palce białej niechęci przypadkowe siedliska oczu

kto cię osądzi Amy kiedy porozjeżdżali się już wszyscy
mówią stan agonalny co oni tam mogą wiedzieć no co

pływamy jak ryby do góry brzuchami słońca odbite w łuskach
do twarzy nam w tym śpiewie ptaków latem idziemy dalej dalej
aż na wydmy

.