poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMCzwartek, 18.04.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
Co to jest poezja?
EKSPERYMENTY
playlista- niezapomn...
Chimeryków c.d.
"Na początku było sł...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
Monodramy
,, limeryki"
HAIKU
Ostatnio dodane Wiersze
Julia Milu
Roszada w niedoczasie
Miłość
Wierßcz
eteryczny avatar
Reszta została w myś...
Anihilacja
Cichosza
Dafno! Ciebie nie c...
Szczegóły
Wiersz - tytuł: SONATA JESIENNA
Krople diamentów rdzawe pola roszą.
Z ich dna - jak widma fioletowosine
Przez chłód powietrza ciężko mgły się wznoszą
I suną w przestrzeń, a ja z nimi płynę.

Białe latawce z pajęczyn utkane
Włosami wiatru wydają się z bliska.
Sierpniowe wróżby płaczą zapomniane
W mokry, liliowy dywan wrzosowiska.

Klony przywdziały szaty kolorowe.
Nad szkliście gładkim, zimnym lustrem wody
Stoją w szeregu pochylając głowy,
Zdumione magią jesiennej pogody.

W snach puszczy słyszę nie milknące dzwony,
Jak nieustanne czasu przemijanie:
Noc wróci w dawno opuszczone strony
I zgaśnie życie, a sen - pozostanie.
Dodane przez Lunar dnia 19.09.2011 23:03 ˇ 8 Komentarzy · 976 Czytań · Drukuj
Komentarze
mastermood dnia 19.09.2011 23:18
razi sztuczność w każdej zwrotce - wyłącznie dla celu rymowania poprzestawiano słowa, które, w naturalny sposób, byłyby:
w 1. - roszą pola
w 2. - utkane z pajęczyn
w 3. - kolorowe szaty
w 4. - nieustanne przemijanie czasu
Grzegorz Ósmy dnia 19.09.2011 23:36
ano - w przestawnym widać sztuczność..
Idzi dnia 20.09.2011 08:37
Mnie się popdoba, mnie inwersja nie razi, przeciwnie, lubię i stosuję.
Pozdrawiam, Idzi
bombonierka dnia 20.09.2011 09:28
Też ...podoba mi się - uruchamia i uplastycznia postrzeganie - a o to chodzi..;)))
Uśmiechy posyłam ;))))))))))M
Ewa Włodek dnia 20.09.2011 15:22
ładny opis jesieni. Wiersz odbieram jako stylizację, więc i inwersje nie wadzą. Pozdrawiam, Ewa
Lunar dnia 20.09.2011 19:04
mastermood, Grzegorz Ósmy - myślę, że inwersja wydaje się niektórym sztuczna tylko dlatego, iż obecnie jest rzadko stosowanym środkiem stylistycznym. Ja jej nie unikam, jest to środek jak każdy inny, nie służy mi też wyłącznie do tego, aby się rymowało. Inwersja wzmaga efekt brzmieniowy (patrz tytuł - sam jest inwersją), podkreśla odmienność indywidualnego języka autora. Bez niej barok w literaturze nie byłby barokiem. A bez baroku... Nie porzucę elementów stanowiących styl mojej poetyki tylko dlatego, że nie należą do współcześnie stosowanych. Pozdrawiam i dzięki za ślady pod wierszem ;)

Idzi - lubię i stosuję również ja. Że się podoba Tobie i nie razi - to radość wzbudza moją :)) Pozdrowienia

bombonierka - lubię słodycze pod moimi wierszami, szczególnie teraz, latem przedjesiennym. Oduśmiecham :)))))))

Ewo - miło Cię widzieć. Wiersz odebrałaś tak, jak chciałbym, żeby był odbierany, to cieszy. Opis zajmie tego, w kim żyją emocje, pozostałych będą razić w oczy inwersje. Pozdrawiam ciepło.
Grzegorz Ósmy dnia 21.09.2011 08:36
ej, Lunar - to nie tak, że zabieg w czambuł potępiam, przeciwnie, sam nierzadko używam przeróżnych chwytów, także poniżej swojego własnego pasa w pisanych przeze mnie tekstach, ot w przypadku Twojej sonaty jakoś nie wybrzmiało mi to z pełną mocą..
tym razem poprzez widoczne wyraźnie nagięte gałęzie, by drzewo miało prześwity gdzie trzeba - to już lepiej chyba je przyciąć.. ot, tak jakoś mi się wydało..
Lunar dnia 21.09.2011 22:19
Grzegorzu Ósmy - na pewno także masz rację. Przyjmuję każdy odbiór, uzasadniony logicznie, nie oczekuję wyłącznie głaskania. Szanuję Twoją opinię, sam wiem, że środki, które stosuję w moich stylizacjach, nie są rodem z poezji dzisiejszej, siedzi we mnie Młoda Polska i romantyzm. Pamiętaj jednak, że taki styl ma też swoje określone zadania, podkreśla znaczenie słów, ważnych dla budowania nastroju i obrazowania w wierszu. Dla mnie jest to niezwykle istotne. Przykład - wers pierwszy (za mastermoodem). Mniej ważne, że roszą, ważniejsze, że pola są rdzawe. Piszę intuicyjnie, tak, jak czuję - ecce poesis mea. Dziękuję za możliwość wymiany myśli. Pozdrawiam.
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 5
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

67028200 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005