 |
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: Paramita |
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 03.12.2011 09:34
Mądry i piękny wiersz. Poruszył mnie. Zresztą zwolennikiem twojej twórczości jestem nie od dziś, chociaż (a może właśnie dlatego,że robisz coś zupełnie innego niż ja. Z harcerskim pozdrowieniem.Romek |
dnia 03.12.2011 11:54
"ile pokory wymaga dawanie" to mnie ujęło najbardziej, ale całość świetnie się czyta. Zatrzymał, zachwycił.
Pozdrawiam. |
dnia 03.12.2011 15:22
To jeszcze raz ja, bo ten wiersz wart jest większej uwagi. Twoje wysokie umiejętności literackie polegają również na tym, że biorąc za punkt wyjścia jakieś zwyczajne elementy codzienności(tu: zagajenie przez sąsiada, uśmiech żony) potrfisz przejść do uniwersalnej,filozoficznej refleksji.Oczywiście jest to także wiersz o stawaniu się, stopniowej przemianie,o szukaniu i odnajdowaniu, a jak stwierdził Goethe " tylko ten może być zbawiony ,kto dążeniem
wiecznym się trudzi". Nigdy dosyć takich wierszy. Zawsze doceniałem buddyjską naukę o współczuciu(zresztą sympatyzuję z buddyzmem od dawna) i cieszy mnie, że są autorzy potrafiący przenieść to na nasz rodzimy grunt. Zresztą wszystko w tym weirszu jest świetnie skonstruowane,wszystko na swoim miejscu, wszystko spójne. Nie brak też odrobiny poczucia humoru( we fragmencie o sikorkach).I na zakonczenie: jestem przekonany, że twoja poezja doskonale wpasowuje się w perspektywę aktualnych społecznych nastawień czytelniczych, co sprawia, że z pewnością cieszyłaby się powodzeniem na konkursach. Nie wiem czy wysyłasz (bo nie znam twojego nazwiska), ale byłoby warto. Raz jesze pozdrawiam. |
dnia 03.12.2011 15:23
To prawda. Umieć dawać- to dar. Piękny wiersz, piękne przesłanie. Pozdrawiam. Irga |
dnia 03.12.2011 15:38
Romanie, dziękuję za komentarze i serdecznie pozdrawiam. Na konkursy wysyłam, mam już pewne sukcesy. W maju w Brzegu wygrałem złoty syfon, więc będzie tomik debiutancki. Przyznam się też, że czekam z napięciem na rozstrzygnięcie tegorocznego Bierezina ;} Moje nazwisko znajdziesz tu http://www.poezja-polska.pl/fusion/viewpage.php?page_id=127
blondynko i IRGO - pozdrawiam :) |
dnia 03.12.2011 20:32
ooo, co za refleksja nad życiem! Tak, tyle nas, co z siebie damy innym, tyle zbierzemy przed sobą ile rzucimy za siebie. I - umiejąc dawać i czerpiąc z tego radość - umieny też brać, bo wszystko jest dla nas darem: i to zwykłe słowo sąsiada, i ten uśmiech żony, i ten świergot sikorek. A Sutra Złotego Blasku - znam, czytałam, i jakbym widziała tego bothisattwę, karmiącego sobą tygrysicę, żeby mogła nakarmić swoje młode... Poczytałam z na prawdę ogromną przyjemnością. Pozdrawiam serdecznie, Ewa |
dnia 03.12.2011 20:46
Uważam podobnie jak Roman Rzucidło :) Piękny wiersz, marsie. |
dnia 04.12.2011 13:30
Piszesz bardzo dobrze. Twoje wiersze są "intelektualne", jednakże naturalne i tak autentyczne. Czytam zawsze z zainteresowaniem i przyjemnością. To ostatnia część jest uniwersalna i bardzo bliska.
Trzymam za Ciebie kciuki. Serdecznie :) |
dnia 04.12.2011 21:58
Jeden z najinteligentniejszych i najzdolniejszych poetów na tym portalu. Kolejny wiersz, w którym pokazuje wrażliwość, wyrafinowaną sztukę obserwacji, niekłamane emocje. Szczere, prawdziwe, głębokie i mądre, Bez patosu, puszenia się, wyszukiwania na siłę metafor. Czytanie Ciebie nigdy się nie znudzi i przy okazji można się jeczcze czegoś nauczyć. Pozdrawiam :) |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
 Gości Online: 4
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech
|
|
|
|
|
|
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)