" Światło jest lewą ręką ciemności"
Ursula Le Guin



czarne wrony dzisiaj siadły na poręczy
jak polipy smętne w nosie wykrzywionym
rozum przekarmiony myślami mnie dręczy
czy śmierci też powiem jestem już zmęczony

szarości się mienią w poświaty przebłyskach
a kurz tumanami myśli obsypuje
uczucie żałości za gardło mnie ściska
choć nigdy nie powiem że życia żałuję

z mokrej kropli deszczu łza się nie urodzi
wyrwana z kontekstu krzykiem w ustach staje
w lustrze śmierć przywitam widzę że już wchodzi
i rękę chce podać prawej lewą daje

patrzy prosto w oczy i rozwija ciemność
od której przez ciało biegnie dreszczu mrowie
jeszcze tylko słyszę
poeto chodź ze mną
zabrakło już czasu żeby dać odpowiedź