poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMPiątek, 03.05.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
Chimeryków c.d.
FRASZKI
,, limeryki"
Co to jest poezja?
EKSPERYMENTY
playlista- niezapomn...
"Na początku było sł...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
Monodramy
Ostatnio dodane Wiersze
Habitat
Kropelka tlenu
Majowo...
Zejście
Prywatnie
TO MUSIAŁO NADEJŚĆ
Marek Wawrzkiewicz "...
tacy księżycowi
W pociągu
Numer
Wiersz - tytuł: Światło jesieni
Mimo polnych kwiatków na nocnej koszuli
jej ciało pachniało zbutwiałymi liśćmi
A jednak to ono
topiło lód w moich stopach

Nie ogrzały mnie słoneczne promienie
ani bochenek wyjęty z serca domu
tylko ten płomyk nisko nad suchymi gałęziami
kiedy już mgła kładzie się nad ziemią

Na białej pościeli brązowa kora jej dłoni
wrastała w moje palce ciepłym dotykiem
Myślałam o tym przez chwilę
zanim nie poczułam się
jak szczenię czy kocię
i nie zasnęłam w jej oddechu

Teraz wiem
mój początek jest właśnie tam
w zapachu zbutwiałych liści i starości
pod złamanym światłem jesieni
w uśmiechu mojej babci
Dodane przez helutta dnia 25.06.2012 22:04 ˇ 10 Komentarzy · 651 Czytań · Drukuj
Komentarze
Ewa Włodek dnia 25.06.2012 22:19
bardzo ciepłe, liryczne wspomnienie Osoby bliskiej, ważnej...I refleksja o tym, że przecież jesteśmy częścią tych, dzięki którym żyjemy...Poczytałam z przyjemnością, zamyśliłam się...Ech, te Babcie...Pozdrawiam najserdeczniej, z uśmiechami, Ewa
IRGA dnia 25.06.2012 22:20
Piękny, ciepły wiersz. Ja też bardzo kochałam Babcię. Pamiętam zapach, który unosił się wokół Niej... Tak, właśnie zapach i poczucie bezpieczeństwa, gdy mnie przytulała. Pozdrawiam serdecznie. Irga
mastermood dnia 25.06.2012 22:31
no tak, ale nigdy bym nie napisał, że jej ciało pachniało zbutwiałymi liśćmi, nawet w przenośni
Magrygał dnia 26.06.2012 08:15
Lirycznie i ciepło. Pozdrawiam, A
bombonierka dnia 26.06.2012 10:38
Bardzo na tak;))))))))))
warto tym, które wiele wzniosły takie slowa;)))))))Usmiechy posyłam;))))m
ps. za mastermoodem- zmieniłabym te:zbutwiałe...
helutta dnia 26.06.2012 12:29
Dziękuję za zrozumienie. Zbutwiałe-może macie rację, muszę poszukać słowa, które wyraża nieprzyjemny, ale i piękny - w swej istocie bowiem będący samym obumieraniem, rozpadem życia - zapach przemijania... Pozdrawiam wszystkich.Monika
IRGA dnia 26.06.2012 13:19
Mnie nie przeszkadzają zbutwiałe liście- to specyficzny zapach, ale jeśli masz wątpliwości, to napisz tak, jak ujęłaś to w komentarzu : " jej ciało pachniało przemijaniem". Serdeczności. Irga
kropek dnia 26.06.2012 13:55
osobisty, pełen ciepła wiersz z kilkoma bardzo niepoetyckimi frazami.
myślę tu o: zbutwiałymi liśćmi i brązowa kora jej dłoni wrastała.
zakończyłbym na w uśmiechu.
zatytułowałbym 'babcia'.

nie musisz, helutka, zwracać uwagi na mój komentarz, ale zaintrygował mnie twój wiersz. tak czy siak, warto pomajstrować przy nim jeszcze dłuższą chwilę, a nawet kilka.

pozdrawiam serdecznie :)
nitjer dnia 26.06.2012 19:12
Skłonny jestem bronić "zbutwiałych liści". One oddają dość wiernie woń przemijania - także i tego ludzkiego. Takie są realia. Jeszcze za życia, w ciężkiej chorobie bywa, że nie pachniemy najładniej. Najmniej ciekawie pachnie też wtedy nasza przyszłość. A to, że owa czasem mocno nieprzyjemna woń zamiast odpychać - mimo wszystko przyciąga, świadczy najlepiej o człowieczeństwie i mocy naszego przywiązania do tych co tak gwałtownie przemijają i wkrótce definitywnie nas opuszczą.

Pozdrawiam.
helutta dnia 26.06.2012 20:05
nitjerTwój komentarz oddaje moje intencje, dziękuję. I jeszcze w tym wierszu jest ważne, że na całe życie zostaje w człowieku to połączenie przemijania, konkretnego, bolesnego z ciepłem i z miłością. Z tego wiele się rodzi, między innymi także wewnętrzny pejzaż, sposób patrzenia i widzenia ....
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 4
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

67175351 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005