kiedy znów zabierzesz mnie
na tę ulicę
gdzie śmieszne ludki
tańczą na linach
zaopatrzę się w duży chełm
żeby spadając nie obiły mi głowy

te ciągłe uderzenia w skroń
czaszka pękająca w szwach
do tego zepsuta fryzura -
najgorsze

wypijemy czarną kawę
mocniejszą niż kiedykolwiek
tym razem nie z dzbanka
zakupiłam dwie filiżanki
specjalnie na tę okazję

podziwiać będziemy -
niebo jak zawsze
błękitne
i rozbijające się o ziemię
małe ciałka
których nawet śmierć
bardziej nie zasmuci