Przykrości codziennych ponowne przeżywanie.
Ich rozmaitych scenariuszy kreowanie.
Konfrontacja projekcji i rzeczywistości.
Jak mrok nocy z blaskiem dnia-deficyt zbieżności.

Nieumiejętność słusznych racji wyłożenia.
Przyjęcie zajęczo-strusiego położenia.
W szczelnej kapsule zdominowanych zamyka.
Wciąż stosowana prymitywna sofistyka.

Intelekt lub charakter są wówczas wrogami.
Z trampoliną nie zwyciężysz argumentami.
Unikanie prymitywnej metody kija.
Na mikrocząsteczki mniejszościowych rozbija.

Nieokreślona korzyść z zachowania twarzy.
Cyborg swego draństwa,przecież nie zauważy.
Słów, czasu i wysiłku szkoda marnować.
Cudem byłoby, dorosłego zreformować.