zgorzknienie znajduję u starych poetów
i już nie pod rękę im z wierszem
trudno pisać się o miłości trudno o poznaniu
nie zawsze potrafią pieścić w sobie ciszy
i jak spróchniałe wierzby
nokturny grają na fujarkach z miotły

wiele doświadczyli
teraz chętnie wytkną rysę każdą
a przecież sami niedawno jeszcze
w jednej rękawiczce przez masywy stycznia
kwiatu paproci szukali

teraz pod jemiołą jeszcze słowa grają
ale cóż po muzyce kiedy pogubione pocałunki
a sztuczna szczęka na zawiasach dynda