Serce - niewolnik skuty łańcuchami
Własnego bicia w ciszy słucha
Człowiek pakt podpisał z diabłami
Już kosę swą ostrzy miłości kostucha

I nie ma lekarstwa na serca zamarcie
Żadnej nadziei w najśmielszym staraniu
Diabeł do piekła ciągnie uparcie
Już kropkę postawił w życia krótkim zdaniu

Lecz nagle swą rękę ktoś sercu podaje
I z całych sił ciągnie je do siebie
Już nic nie jest takie, jakie się wydaje
Dla serca miejsce znaleziono w niebie

Aż z hukiem opadły niewoli łańcuchy
A miłość stała się na śmierć lekiem
I pracę straciły uczuć kostuchy
Tak diabeł przegrał to, o co grał z człowiekiem