Na dalekiej ziemi, zostały
ślady stóp z lat szczęśliwych.
Pewnie dawno zwietrzały,
ale materialnie pulsują,
bo pamiętam
i w duszy miejsce zajmują.

Bez przyczyny, niespodziewanie,
ożywa pytanie:
- czy tam wciąż kwitną czeremchy
i maliny wabią czerwienią?

Zdalną myślą szukam borowików
pod rozłożystymi brzozami,
a zimna rosa poranna,
aż kłuje w bose nogi.

Nie oddam tych wspomnień
za rozkosze winnic francuskich,
ani złoto bogatego Rzymu.
Z nimi mi do twarzy.

Zabiorę je ze sobą,
na koniec drogi
ziemskiego pielgrzyma.