Odlatują dzieci

Odlatują nam dzieci do cieplejszych krajów
A horyzont marzenia skrzydlate rozpina
Zostawiają tęsknotę jak matkę przetrwania
I nie wolno i trzeba je tutaj zatrzymać

Odlatują rodzice statkami po brzegi
Gasząc światła kolejne na mozaice bloków
Albo łodzią samotną przez pianę autostrad
I szukając przystani nie pragną już portów

Mamy dzisiaj facebooki na czacie czuwania
Nie brak nam telefonów last minute biletów
Lecz nie ma świątecznego dwóch dłoni spotkania
Brakuje spojrzeń w oczy i nocnych powrotów

I jeszcze pary butów rzuconych w przedpokój

Domy dzieci dorosłych już pierwszą komunią
I mieszkania rodziców z dyskontem w spojrzeniu
Rozmawiają w podwórzach z grzybami na ścianach
Że wyjechał za chlebem a został kamieniem

Patrzą światy odległe na ptaki przelotne
Jak zbierają okruchy by zdążyć przed mrozem
I szukając miłości zostają samotne
Wiją gniazda przenośne wśród drzew tymczasowych