poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMCzwartek, 28.03.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
"Na początku było sł...
Ksiądz Jan Twardowski
Chimeryków c.d.
playlista- niezapomn...
Bank wysokooprocento...
Co to jest poezja?
Monodramy
,, limeryki"
HAIKU
poezja,org
Ostatnio dodane Wiersze
Oko
Marina z wlewek
Na początku
Przebudził się
Miniaturki na wesoło
kino objazdowe
do siebie
wielki post, wczesna...
kalki
Deadline
Wiersz - tytuł: trzynaście jesieni, zim i wiosen nie wróży zapomnienia
Większość ludzi umiera w wieku 25 lat, ale czekają z pochówkiem aż do siedemdziesiątki.
Beniamin Franklin

lato umarło osiemnaście lat przed
____________________________________________
słyszałam naszą piosenkę, już nie jesteś
żywy, żyję bardziej niż moja wyobraźnia
to jeszcze nie był ten czas, jeszcze nie była pora*
twoja mama zaciska w dłoni plastikowy identyfikator
jeszcze pachnie niemowlęciem

urodziłam jej ból pełniejsza o życie
twoje: zapomnisz mnie w ten ostatni wieczór
wiedziałeś, we śnie przetrawię naszą przyszłość
z mężem jest mi dobrze, byleby lepiej
nie było, zastygłych oczu gdy poprawiałam ci makijaż
przed pogrzebem, wymazać

pytania: z kim będę jak umrę, w niebie czekasz
na: zabiłbym każdego, który choćby cię dotknął
próbuję złapać siebie obok, lekka bez ciała
i lepkich dotyków, bez ciężkich pytań
a może ten drugi?

zatrzymać tu i teraz
bez. tylko dla mnie roznosi zapach
jest zima.


* cytat z nagrobka
Dodane przez Nata_re dnia 02.11.2014 15:34 ˇ 7 Komentarzy · 904 Czytań · Drukuj
Komentarze
abirecka dnia 02.11.2014 15:52
Nastrojowo. Czy prawdziwie?
Czytelnik dnia 02.11.2014 20:21
Toporne, zmanierowane na współczesną modłę, takie pisanie.
Jest współcześnie, nowocześnie, tekst lśni wypolerowany ale jak przyjrzeć się bliżej to jest to miraż takich różnych dziwnych zestawień słownych (mocno naciąganych), metafor, dla mnie w dyskusyjnym poczuciu estetycznym, ale de gustibus...
Czyli np. lepkie dłonie
albo
we śnie przetrawię naszą przyszłość (r11; a cóż to znaczy?)

Poza tym w drugiej części jest jakiś zgrzyt w momencie przejścia do frazy rzastygłych oczu gdy poprawiałam ci makijaż
przed pogrzebem
r
nie wiem z czego to wynika, takie ni w to ni w tamto

Tekst tworzy jakiś nastrój i czy prawdziwe, czy nie - ja temu nie wierzę.
Tyle.
silva dnia 03.11.2014 07:25
Dla mnie przekonująco (cytaty) i bardzo wzruszająco ("pachnie niemowlęciem", "makijaż"," bez tylko dla mnie roznosi zapach" jak po prywatnym świętym). Ciekawie podany dylemat- z kim na wieczność. Warto popracować nad interpunkcją, konsekwentnie. Pozdrawiam.
Jędrzej Kuzyn dnia 03.11.2014 12:28
Wiersz jak wiersz. Kiedy się w niego wczytasz, możesz coś odnaleźć. Ale potrzeba wysiłku. A nie ma pewności. Umiejętność poezjowania, to przekazywanie tak treści, żeby czytelnik poczuł, że jest u siebie i jednocześnie odkrywają się przed nim nowe światy.

No i ten cytat, taki pogardliwy, jakbyśmy my byli inni i lepsi.
Pozdrawiam
Nata_re dnia 03.11.2014 18:06
Dziękuję za czytanie i wyrażenie opinii na temat tekstu.
Dla tych co pytali, wiersz oparty na wydarzeniach z mojego życia.
Ewa Włodek dnia 04.11.2014 20:15
- wychodząc od tytułu - nic, żaden interwał czasowy nie wróży zapomnienia, szczególnie, gdy to, co ewentualnie mogłoby ulec zapomnieniu, było ważne dla pamiętającego.
- motto: bardzo mada życiowo fraza, wszak człowiek czasem bywa "żywym trupem" (pod względem emocjonalnym), szczególnie, gdy wypali go jakaś szczególnie mocna trauma, albo ciąg traum (znam taki stan, niestety).
- wiersz: jakby ciąg wydarzeń, ciąg "śmierci" - tych faktycznych, ale tez "umierania", czy raczej - obumierania emocji. Jakby opowiedziany proces stawania się "żywym trupem". Tak czytam wiersz, ale mogę nadinterpretować, rzecz jasna...Pozdrawiam serdecznie, Ewa
Nata_re dnia 15.11.2014 13:39
Pani Ewo, dziękuję za wnikliwość i poświęcenie chwili mojemu wierszowi. Pozdrawiam serdeczniej. Renata Iwaniec.
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 8
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 436
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: atramentowapanna

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

66803125 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005