Co dzień jest trochę ciaśniej: co dzień się nie zdarza
parę rzeczy, co zdarzyć mogło się tylko dzisiaj.
Co dzień parę postaci, których już nie przybierzesz
znika w uchyłkach przecznic: możesz wołać i wołać,
nawet się nie odwrócą. Zrozum: nie chcę cię straszyć
ale może się skończyć na tym, że będziesz jedna,
pojedyncza jak liczba. I kiedy ten, kto cię pisze,
zawaha się przez chwilę, zanim postawi kropkę,
starczy ci czasu tylko żeby rękę wyciągnąć
i poczuć pod palcami gładkie, bezmowne nie.