tak mało mi ciebie choć jesteś tak wiele
całą duszą strzegąc firmamentu ciszy
w której przy mnie jesteś wciąż jakby za mało
wierząc że w milczeniu najlepiej się słyszy


i nie wiem dlaczego chcesz właśnie mych dłoni
czytających z drżeniem twe włosy i ręce
gdy więcej nie można objąć w jednej chwili
choć wiele tak mało a chciałbym wciąż więcej


dziś stoję bezbronny przed twą kobiecością
w tętnicach krzyczącą gdy jesteś zbyt blisko
i bezradnie supłam najpiękniejsze słowa
bo ty powiedziałaś przecież za mnie wszystko