dnia 19.10.2015 10:54
Irgo, piszesz cudnie - pozdrawiam. |
dnia 19.10.2015 11:00
Zaczytałam się w piękne, przemawiające do duszy słowa:) |
dnia 19.10.2015 11:24
Dobra rzecz. Ujęła mnie zwłaszcza druga strofa. |
dnia 19.10.2015 11:59
zamyślone, milczące oczy potrafią być bardzo wymowne :) pozdrawiam, |
dnia 19.10.2015 12:21
Maryja..anioł...święta...lirycznie :-) |
dnia 19.10.2015 13:15
Przestawiają mi się słowa i treść jakby tańczyła przed oczami wyobraźni.
Tekst jest lekki i ciężki zarazem, sam nasuwają mi się inwersje.
Finał jest porywający i głęboko zapada w pamięć.
gratuluję i pozdrawiam C. |
dnia 19.10.2015 13:39
No i super.:)
Fajny i zabiera ze sobą pod te gwiazdy...
Pzdr. Ola. |
dnia 19.10.2015 13:39
To ciekawe bo niedawno też czytałem o Królowej Wilków... Pięknie ten mit przyoblekłaś w wiersz. Pozdrawiam |
dnia 19.10.2015 14:03
Zapiszę, zapamiętam ten wiersz, jest piękny i prawdziwy.
Kojarzy mi się z przysłowiem, że kobieta jest jak morze, poddaje się najlżejszemu dotknięciu i dźwiga największe ciężary.
Jak zauważył przedmówca wiersz jest lekki i ciężki jednocześnie.
Pod wrażeniem zostaję i delektuję się nim. |
dnia 19.10.2015 14:27
znakomity a cztery ostatnie wersy są genialne |
dnia 19.10.2015 15:06
wierszowany cud - cudowny wiersz, bardzo na bardzo |
dnia 19.10.2015 17:57
Kobieta zawsze zostawia ślady.
Dobra puenta.
Pozdrawiam:) |
dnia 19.10.2015 18:05
bardzo dobry wiersz |
dnia 19.10.2015 18:29
Inana ? Pozdrawiam, A |
dnia 19.10.2015 20:15
koma 17, zarumieniłam się. dziękuję. Pozdrawiam. Irga
mgnienie, bardzo dziękuję. Pozdrawiam. Irga |
dnia 19.10.2015 20:16
romanwosiński, dziękuję serdcznie. Pozdrawiam. Irga
Robercie, tak, to prawda. Pozdrawiam. Irga |
dnia 19.10.2015 20:18
benlachu, dziękuję. Pozdrawiam. Irga
Craonn, wielkie dzięki. Pozdrawiam. Irga |
dnia 19.10.2015 20:20
Ola Cichy, bardzo dziękuję :) Pozdrawiam. Irga
Romanie, serdeczne dzięki za komentarz. Pozdrawiam. Irga |
dnia 19.10.2015 20:23
diani, cieszę się bardzo. Pozdrawiam. Irga
zwierciadło, nie wiem, co powiedzieć... Dziękuję. Irga |
dnia 19.10.2015 20:26
kaem, i znowu nie wiem, co powiedzieć. Dziękuję. Irga
Edyto, bardzo Ci dziękuję. Pozdrawiam. Irga |
dnia 19.10.2015 20:27
adaszewski, bardzo dziękuję. Pozdrawiam. Irga
Magrygale, pramatka... :) Dziękuję za poczytanie. Pozdrawiam. Irga |
dnia 19.10.2015 23:35
Zawsze byłem pełen podziwu dla twojej wrażliwości. I sposobu budowania nastroju. Zazdroszczę ci tak prostych zachwytów, szczególnie morza. Ale poezja to taki nieustawiczny diament jak napisałem powyżej i wciąż trzeba go szlifować.
zjawia się
tańczy w smudze księżyca
wskrzesza obumarłe słowa
w domach bez dachu
sypia pod gwiazdami
kładąc głowę
na kolanach Boga
nie ma stałego imienia
mówią na nią
Ta Która Wie
wystarczy spojrzeć
w zamyślone oczy kobiety
by widzieć ślady |
dnia 20.10.2015 07:53
Jędrzeju, dziękuję za poczytanie. Dziękuję za trud, ale wolę swoją, "nieoskubaną wersję". Wiersz mieszka sobie w książce pt. "Srebrna gra". Jest mu tam dobrze :) Pozdrawiam ciepło. Irga |
dnia 20.10.2015 14:31
W pierwszej chwili pomyślałem: Gaya, matka Ziemia. Potem odebrałaś mi to wrażenie, ale nie szkodzi. Wiersz brzmi pięknie. Pozdrawiam. |
dnia 22.10.2015 16:23
Proszę rzucić okiem na link:
http://www.publixo.com/text/0/t/11983/title/Matka_Paleolityczna
:))) |
dnia 22.10.2015 21:17
abirecka, zajrzałam. Moją ulubienicą jest Wenus z Willendorfu, obraz bardzo ją przypomina :) Dziękuję za link. |
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)