Gołostan w Klarysewie


Gołe ściany, wieje chłodem,
Buul się w pustostanie plącze;
- Sławna przeszłość gwałci model
apokaliptycznym tonem.

Tuż za drzwiami wielkie bagno,
kryje obraz byłej świty;
Ślad po meblach kurzem obrósł,
- znać tu byli szabrownicy.

Po obrazach mętne ślady,
pędzlem czasu zacierane
zdają wołać się ze ściany,
że - tę willę splądrowano!

Dzwon Wawelski mocą dźwięku
z głębią prawdy się zazębia,
budząc refleks w sercach ludzi
- Czas pogonić precz złodzieja!