poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMWtorek, 07.05.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
Chimeryków c.d.
Monodramy
FRASZKI
,, limeryki"
Co to jest poezja?
EKSPERYMENTY
playlista- niezapomn...
"Na początku było sł...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
Ostatnio dodane Wiersze
Apel albo ćwiczenia ...
Dziecko we mgle
Rzecz o późnym darci...
Koło
Żywopis
Władcy
Wartość
Ewa i wąż (bajka)
Jak to jest
Tetryczadła
Wiersz - tytuł: dlaczego nazywałam matkę ptaszkiem
piękna kobieta myśli tylko o szklanym oku
które nosi od dzieciństwa
spośród wszystkich mężczyzn wybiera najbrzydszego
w ostatniej chwili żeby urodzić dziecko

piękna kobieta dużo płacze
za dużo jak na jedno żywe oko
jest nadal piękna i mężczyzna zdradza ją
z najbrzydszymi kobietami

dziecko jest mądre za mądre żeby ładnie się bawić
pomaga pakować walizkę ale kobieta wierzy
w każde słowo mężczyzny rozrzucającego rzeczy
po mieszkaniu i zostają w pokoju rodziców słychać śmiech
można już zamknąć oczy ale we śnie matka znowu płacze
i jej twarz się kurczy marszczy
jak zimowe jabłko więdnie

czasami dziecko widzi ptasią głowę
czarne paciorki oczu słyszy skargę
prosto z krtani - uśmiechnięty ojciec chowa za plecami procę

trzeba ukryć wróbla zanieść do najdalszego gniazda
Dodane przez sykomora dnia 12.02.2016 11:22 ˇ 18 Komentarzy · 2751 Czytań · Drukuj
Komentarze
joan dnia 12.02.2016 11:45
Jeśli oko znałoby smak łzy....
Niezwykle wzruszający tekst.

Pozdrawiam :)))
Edyta Sorensen dnia 12.02.2016 12:01
To jest wiersz. Bardzo mądry. Napisany i namalowany tak, że chce się go czytać i oglądać po wielokroć.

Pozdrawiam:)
silva dnia 12.02.2016 12:41
Świetnie! Pozdrawiam.
Milianna dnia 12.02.2016 13:08
Poruszający, az do trzewi. Bardzo dobry (jak dla mnie)wiersz.
Od poczatku do końca czyta się z zainteresowaniem. Z tych, które zapamiętam.
kkb dnia 12.02.2016 16:19
Mnie zatrzymał na trochę... dłużej. Pozdrawiam, drukuję i dziękuję.
nitjer dnia 12.02.2016 16:51
Tekst dostarcza mocnych wrażeń. Wśród nich jednym z dominujących jest to, że ten piękny przejmujący wiersz jest oparty na zaistniałych faktach.

Pozdrawiam.
adaszewski dnia 12.02.2016 17:17
jak obrazek Syrokomli
Niepoprawna optymistka dnia 12.02.2016 17:41
Piękny, wzruszający wiersz, zatrzymuje.
Pozdrawiam serdecznie:)
Robert Furs dnia 12.02.2016 18:54
bardzo dobry wiersz, stwierdzam mile zaskoczony,
koma17 dnia 12.02.2016 19:03
Wiersz, który trzeba czytać powoli, by pozostał w pamięci. Pozdrawiam
kurtad41 dnia 12.02.2016 19:40
Wyśmienite podążanie (moje kilkakrotne) za zamysłem poetki, by poprzez opis sytuacji rodzinnej doprowadzić do klamry, jaką jest przywołanie w tekście oka matki i oka (oczu) ptaka. Tym samym pokazać zasadności tytułu wiersza. Pomogło w tym również przywołanie procy ojca. Pozwoliło to mieć wróbla, by go ukryć.

Pozdrawiam ciepło i życzę
oen dnia 12.02.2016 22:02
hmm podobało się poniekąd
Madagaskar dnia 12.02.2016 23:56
wzruszający, piękny... sztuką jest tak sugestywnie oddać uczucia. brawo! pozdrawiam ciepło :)
Kira dnia 13.02.2016 09:12
Piękny wiersz. Jest tak pasjonujący..wciągnęłam się w tę opowieść życia, wszystko zachowane w smakowitej kompozycji, obrazy przesuwały mi się przed oczami, gdy czytałam, zapis inteligentny, spięte umiejętną klamrą także wiemy skąd tytuł, czekam na kolejne Twoje wiersze, gotowa na podróże w czasie i do miejsc, w których nie pomyślałabym, że mogę się odnaleźć. Z szacunkiem, pozdrawiając Poetkę..
winyl dnia 13.02.2016 12:15
i takie rzeczy dzieją się na tym świecie, dobre, dobrze opisane, świetnie prowadzony wątek.
INTUNA dnia 13.02.2016 13:05
smakowity wiersz, choć, zważywszy treść, nie jest to chyba dobre określenie;
bardzo, bardzo mnie poruszył
Milianna dnia 13.02.2016 22:43
Przepiękny! A końcówka jest tak bardzo bolesna i dotykająca, że... słów mi zabrakło. Ten wiersz, na pewno zapamiętam.
sykomora dnia 15.02.2016 09:55
Bardzo, bardzo dziękuję Wszystkim za ślad obecności:)
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 6
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

67223013 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005