dnia 21.09.2016 00:45
Mądry i piękny wiersz. Pozdrawiam |
dnia 21.09.2016 08:24
Wiersz jest równocześnie opowieścią i refleksją. Pozdrawiam |
dnia 21.09.2016 08:27
Kto obopólne
więzi pielęgnuje
pod żaglem pełnym
jak okręt wędruje
pielęgnuj pierwszą miłość
niech zachwyt w nas budzi
ubarwia wspólne życie
i jednoczy ludzi
Roman ma rację, piękny i mądry wiersz.
Pozdrawiam.😊 serdecznie.😊 . |
dnia 21.09.2016 09:04
"...synogarlice widzą w swoich oczach maleńkie zwierciadła.."
"..synogarlice przytulone jak kłębek popielatej wełny.."
synogarlice- jako symbole pokoju.. pojednania...
Piękny, refleksyjny wiersz.. |
dnia 21.09.2016 09:43
Mnie również podoba się bardzo. Pozdrawiam serdecznie. |
dnia 21.09.2016 10:36
Romanie, dziękuję za piękne otwarcie komentarzy. Pozdrawiam.
Komo17, cieszy mnie Twoje spostrzeżenie dotyczące wiersza. Pozdrawiam.
Alfredzie, dziękuję za podzielenie się poetycką refleksją. Pozdrawiam.
Warkoczyku, dziękuję za wybór cytatów i wysoką ocenę wiersza. Pozdrawiam.
Zdzislawisie, dziękuję za wizytę, cieszę się, że przypadł do gustu. Pozdrawiam. |
dnia 21.09.2016 11:38
porozumiewać się bez słów to trudna sztuka, poza zmysłami trzeba też umieć się przywołać i ryby to robią znakomicie, niemniej gesty i sygnały funkcjonują przecież jak słowa - ciekawy, inspirujący wiersz, pozdrawiam, |
dnia 21.09.2016 12:16
Robercie, dzięki, że wstąpiłeś i dorzuciłeś refleksję. Pozdrawiam. |
dnia 21.09.2016 12:16
M. Marceau mówił: Pantomima, tak jak muzyka, nie zna granic, ani nie rozróżnia narodowości. Jeśli śmiech i łzy są cechą ludzkości, wszystkie kultury muszą być przesiąknięte naszą sztuką.
Dodam od siebie, że dobry mim grą ciała może w krótkim czasie przekazać więcej, niż pisarz w opasłym tomisku.
Wymyśliłaś silvo świetny scenariusz, mądry i przy tym intrygujący, dla swojej dwójki aktorów. Synogarlice są rewelacyjne, gratuluję!..
Pozdrawiam ciepło |
dnia 21.09.2016 12:22
Wiersz zachwyca i formą i treścią, piękny, gratuluję i pozdrawiam |
dnia 21.09.2016 12:25
ciekawy tekst, wrócę do niego jeszcze nieraz |
dnia 21.09.2016 12:48
Za poprzednikami. |
dnia 21.09.2016 13:16
Świetny wiersz. Metafora tajemnicy, można opowiedzieć co jest w każdej szufladzie ale to pozbawi nas czasu i sensu. Wiersz grawitacja ale jest i ostrzeżenie aby nie wisieć w przestrzeni.
http://www.magazynsztuki.pl/wp-content/uploads/2012/12/Salvador-Dali_Mi%C4%99kkie-obrazy.jpg
https://i.ytimg.com/vi/KCxWtNY_COQ/maxresdefault.jpg |
dnia 21.09.2016 14:29
Januszu, wielkie dzięki za piękny cytat z MM i uwagę o scenariuszu, tak, właśnie taką etiudę chciałabym obejrzeć. Pozdrawiam.
Sibon, dziękuję za poczytanie, najważniejsze, że się podoba. Pozdrawiam.
Ad, dziękuję za ciekawy, zapraszam do powrotów. Pozdrawiam.
Frogiszcze, dziękuję, że solidaryzujesz się z poprzednikami. Pozdrawiam.
Femme, dziękuję za lekturę, refleksje i oryginalne skojarzenia z Dalim, jego ekspresja, przejaskrawiona, może być porównywana z oddziaływaniem mimów. Pozdrawiam. |
dnia 21.09.2016 18:35
Z przyjemnością się czyta. Pozdrawiam:) |
dnia 21.09.2016 18:42
Jakiś czas temu oglądałam dokument na temat Mariny Abramović - Twój tekst przypomniał mi tę postać, ponieważ jej wpływ na ludzi jest niesamowity... Nie zawsze potrzebne są słowa, aby oddziaływać na innych...Piękna jest historia synogarlic. Pozdrawiam serdecznie. |
dnia 21.09.2016 19:18
PaULO, dziękuję, cała przyjemność po mojej stronie. Pozdrawiam.
Lunatyku, dziękuję za poszerzenie kontekstu, też oglądałam jej performance, ale dla mnie inspiracją byli uczniowie Marcela Marceau, którzy pokazali w Ostrołęce trzy etiudy w ramach InQbatora, moja jest wyobrażona. Pozdrawiam. |
dnia 21.09.2016 19:24
silva poczytałam, nawet nawet :)........... a tak po nie znajomośći to superniasty wiersz
pozdr.Marta |
dnia 21.09.2016 19:35
Muki, witaj u mnie, dzięki za supermiasty, dobrze, że mi u nie zniknęło. Pozdrawiam. |
dnia 21.09.2016 19:36
No i zasypałam się! superniasty |
dnia 22.09.2016 11:10
Miła silvo.
ja tylko gratuluję, mimo to,
że przewagę literatury
nad filozofią życia czuję.
kolejny raz jest mi miło,
że i poezja jest Twoją siłą.
I niech tak dalej będzie;
poezja w literackim oprzędzie.
Pozdrawiam ciepłem jesieni,
bo to wkrótce, niestety, się zmieni . |
dnia 22.09.2016 14:56
Kurtad41, dziękuję za wizytę zwieczoną poezją w literackim oprzędzie. Pozdrawiam. |
dnia 22.09.2016 15:01
zwieńczoną- przepraszam za literówkę. |
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)