w roz­le­głym czu­wa­niu
coraz bar­dziej cze­ka­my
każdy na swego lub swoją
a on czy ona nie przy­cho­dzi

nie po­ka­zuj kie­run­ku a od­wrot­nie
przed za­śnię­ciem wy­bierz
próż­nię dla sa­mot­ne­go od­de­chu
bo jesz­cze wiecz­ność nie doj­rza­ła

spulch­nij swój czas
ile zmy­słów pod pa­znok­cia­mi
cho­ciaż tyle niech bę­dzie
wy­dra­pa­ne roz­pę­dzo­nej ziemi