poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMPiątek, 13.12.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
Co to jest poezja?
Proza poetycka
playlista- niezapomn...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
...PP
slam?
Poematy
"Na początku było sł...
Cytaty o literaturze
Ostatnio dodane Wiersze
Gdy zakwitną...
Wobec kłamstwa
Notre Dame FENIKS Z ...
o tobie
Brak tytułu
Pogoń za cieniem
Historia z Eskulapem...
ja
Ludzie z pociągu
Podszepty
Wiersz - tytuł: Pierwszy anagram
pobratymcza glina
zachowała
ślad chłopca
i odcisk łapy wilka

kto uciekał kto gonił

a może wyżłobienia dzielił czas
zatem czy pierwsza stanęła w jaskini
łapa zwierzęcia które szukało schronienia
a może to chłopiec najpierw chciał przeczekać burzę

tylko nasza wyobraźnia ma prawo ich połączyć
nawet nadając imiona
Sinac prowadził Canisa
a raczej Canis nie odstępował Sinaca
odkąd ten go uwolnił z pułapki na dziki
i opatrzył ranę

był to milowy krok postawiony w jaskini Chauveta
przez chłopca który dał nam
bezwarunkową miłość
psa
Dodane przez silva dnia 16.11.2016 00:01 ˇ 28 Komentarzy · 844 Czytań · Drukuj
Komentarze
adaszewski dnia 16.11.2016 07:56
prapoczątki, różnie mogą ciekawić, czyta sie Twój wiersz, poezja nie nudzi, dobra poezja
silva dnia 16.11.2016 09:27
Ad, miło przeczytać, że się czyta, tak mi się napisało o odkryciu w jaskini Chauveta śladów chłopca i wilka. Pozdrawiam.
lunatyk dnia 16.11.2016 09:46
Podoba mi się wielka rola wyobraźni, która została podkreślona w Twoim wierszu i pokazanie współistnienia chłopca i psa. Bardzo dobry utwór, moim zdaniem. Pozdrawiam serdecznie :-)
silva dnia 16.11.2016 10:21
Lunatyku, dziękuję, że podkreśliłaś rolę wyobraźni, ona jest tu bardzo potrzebna. Pozdrawiam.
IRGA dnia 16.11.2016 10:21
Dobre. Pozdrawiam. Irga
Janusz dnia 16.11.2016 10:21
Bardzo interesująca interpretacja śladów, wyjaśniająca genezę psa :) Nieważne, czy prawdziwa, ważne, że wzbogacająca poezję. Wiersz z wyobraźnią.

Moc serdeczności

PS. Robiąc kiedyś porządki, znalazłem w starej książce zasuszony kwiat. I też zastanawiałem się nad jego historią - gdzie i kiedy kwitł, na jakiej łące lub ogrodzie, kto go zerwał i komu został ofiarowany... :)
koma17 dnia 16.11.2016 11:56
Warto czytać Twoje wiersze, ten też mnie nie zawiódł. Pozdrawiam
silva dnia 16.11.2016 12:09
IRGO, dziękuję za pochylenie się nad wierszem i uznanie za dobre. Pozdrawiam.

Januszu, dziękuję za nazwanie tekstu wierszem z wyobraźnią, Twoje domysły na temat zasuszonego kwiatu są świetnym materiałem na wiersz. Pozdrawiam.

Komo17, cieszę się, że znalazłaś coś ciekawego. Staram się, ale różnie to wychodzi. Pozdrawiam.
Ola Cichy dnia 16.11.2016 12:13
Przefajny.
Pozdrowioneczka. O:):):)
silva dnia 16.11.2016 12:22
Olu, wielkie dzięki za przefajny. Pozdrawiam.
mgnienie dnia 16.11.2016 13:10
Wzruszający wiersz Silvio, przyjmuję Twoją wersję zdarzeń - o chłopcu, który zaopiekował się rannym zwierzęciem, a ten odwdzięczył się przywiązaniem.
Bardzo serdecznie:)
Robert Furs dnia 16.11.2016 14:19
pies towarzyszy człowiekowi od wielu tysięcy lat , wilk zaś wbrew pozorom jest jednym z najtrudniejszych do oswojenia zwierząt, dlatego opisane w wierszu zjawisko jest tak intrygujące.
pozdrawiam,
silva dnia 16.11.2016 14:39
Mgnienie, miło, że zaakceptowałaś moją wersję, jest ona całkiem prawdopodobna. Pozdrawiam.

Robercie, szczątki udomowionego wilka pochodzą sprzed 30 tys. lat, masz rację, że trudno go oswoić, ale Tańczący z Wilkami umiał. Dziękuję za garść refleksji. Pozdrawiam.
sibon dnia 16.11.2016 17:51
Kognitywnie, aktualnie, ciekawie, jak zwykle u Ciebie :))

Pozdrawiam
Ewa Włodek dnia 16.11.2016 17:59
ano, własnie, nieustanne dywagacje, co było pierwsze, a co nastąpiło później - to istota rozsupływania węzłów, na jakie co rusz napotykamy, chcąc wyjaśnić pewne istotne kwestie. Mnie się taka interpretacja Autorki - podoba...Pozdrawiam serdecznie, Ewa
Alfred dnia 16.11.2016 18:07
A kiedy chłopiec został sam
chłodziła twarz płynąca łza
przygarnął go samotny pies
a może on przygarnął psa

Pozdrawiam.😊 serdecznie.😊 .
Irena Michalska dnia 16.11.2016 19:05
Potrafisz pięknie łączyć światy swoją wyobraźnią, ale to byłoby za mało, gdyby nie pewien, charakterystyczny dla Ciebie, rodzaj czułości, która tę wyobraźnię przenika.
zdzislawis dnia 16.11.2016 19:35
Ja sądziłem, że będą przestawiane sylaby, ale tu nie ma zabawy tylko poważna poezja. Pozdrawiam
silva dnia 16.11.2016 19:43
Sibon, dziękuję, zwłaszcza za kognitywnie, jeszcze nigdy nikt tak nie określił mojego tekstu. Pozdrawiam.

Ewo, dzięki za pochylenie się nad tekstem, który, Twoim zdaniem, pomaga w rozsupływaniu węzłów. Pozdrawiam.

Alfredzie, dziękuję za liryczny, wzruszający komentarz. Pozdrawiam.

Ireno, wielkie dzięki, ja tylko zapisuję różne wrażenia, to miłe, że znajdujesz w moich tekstach emocje. Pozdrawiam.

Zdzislawisie, przestawiane litery też tu są, ale wyłącznie gry słowne to nie moja bajka. Pozdrawiam.
kkb dnia 17.11.2016 07:30
:) fajny. Nie napiszę jak zinterpretowałem, zostawie dla siebie. Bardzo fajnie sie czytało :)
Pozdrawiam
silva dnia 17.11.2016 09:37
Kkb, najważniejsze, że fajny, ale Twoja interpretacja też by mnie interesowała. Pozdrawiam.
kurtad41 dnia 17.11.2016 19:07
Temat interesujący dla nauki.
Zagospodarowanie jego - dla sztuki.
Wykonanie interesujące wielu czytelników
było możliwe przy skorzystaniu z poetyckich trików.

Wszystkiemu sprostała jedna jedyna
poetessa, znana nam miła dziewczyna.
silva dnia 17.11.2016 20:12
Kurtad41, dziękuję za wizytę o podzielenie się spostrzeżeniami. Jedno sprostowanie- ja nie poetessa, tylko zapisywaczka wrażeń. Pozdrawiam.
zyga66 dnia 19.11.2016 20:31
a mnie przeraża fakt, że już wtedy ludzie byli w stanie coś takiego tworzyć, to co robiliśmy przez te 30000 lat? Pozdrawiam, Zyga
silva dnia 19.11.2016 20:52
Zyga, chyba Cię nie rozumiem. Co robili ludzie od tamtej pory? Tworzyli nowe rasy psów i rozwijali cywilizację. Pozdrawiam.
kkb dnia 20.11.2016 20:39
podeślę na priva :)
ela_zwolinska dnia 22.11.2016 19:57
podoba się cały, ale puenta szczególnie,bo podkreśla oddanie naszych czworonożnych przyjaciół,których kanalie skazują na cierpienia,miło pozdrawiam
silva dnia 22.11.2016 23:14
Elu, dziękuję za wizytę i docenienie puenty. Pozdrawiam.
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
Szacunek dla tych, k...
Jubileusz
XII OKP im. Michała ...
OKP Festiwalu Litera...
VII OK Poezji dla Dz...
OKP "Środek Wyrazu" ...
XVIII Konkurs Litera...
REFLEKSY XVII Ogólno...
XXXIX OKL im. Mieczy...
Wyniki XLIV OKP "O L...
Użytkownicy
Gości Online: 12
Użytkownicy Online: Kazimiera Szczykutowicz

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

72468859 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005