dnia 06.12.2016 09:32
Szanowny Moderatorze2. Moge prosić o zmianę znaku zapytania w tytule na ukośnik? dziekuję |
dnia 06.12.2016 09:34
Jakieś licho chyba: mogę, dziękuję Irga |
dnia 06.12.2016 10:50
Wyczuwam nutę pogodnej rezygnacji. Pozwoliłem sobie na skondensowaną trawestację myśli, zawartej w wierszu:
co było, nie wróci
jesień nastała
ścieżką usypaną
z okruchów życia
zbliżamy się
do granicy
Moc pozdrowień. |
dnia 06.12.2016 11:54
Jeszcze tylko trzy miesiące i wszyscy wrócimy do ogrodów, bo w każdym z nas mieszka małe dziecko. I to jest fajne. |
dnia 06.12.2016 12:35
uwielbiam te klimaty, dziękuję i pozdrawiam |
dnia 06.12.2016 12:57
To niemądre zaklinać kalendarz- podoba mi się spokojne pogodzenie się z nieuniknionym. Pozdrawiam. |
dnia 06.12.2016 14:02
Nie ma co płakać, nie ma co tęsknić i tak się tam wszyscy spotkamy. Pozdrawiam:) |
dnia 06.12.2016 14:13
NEARER AND NEARER
czytamy w kościelnym śpiewniku
śpiewać się nie odważe, chyba w chórkach
za wysokie rejestry - ja szybuję nisko nad ziemią
czuję jej zapach |
dnia 06.12.2016 14:24
czuję jej zapach, gdy ciało dojrzewa do śmierci
Szukałem Cię w ppdmuchach wiatru i w zwiewnych szrptach
W ogniu i w gniewie - nie wiem, czy Cię znajdę i co zrobię
Z Tobą - noce są długie - dłuższe od noży
którymi wypatroszę Twoje żebra
Idzie, Twój Pan - idzie Twójj pan
On teraz biegnie, by spotkać Cię...
Takie-tam klimatyczne reminiscen |
dnia 06.12.2016 17:43
Bardzo ładnie zbudowany wiersz. Spokój tchnie z tych strof. Pozdrawiam |
dnia 06.12.2016 17:55
misternie... |
dnia 06.12.2016 18:18
jasne, bo i po co, a niby dlaczego ? :) Nie ma nas, gdzie byliśmy, czas zaciera ślady nie tylko na piasku, także w pamięci. Pięknie, jak zawsze. I nastrojowo. Pozorny spokój wiersza niesie jednak w sobie drżenie. Nie ma jak nostalgia :) Uściski, A |
dnia 06.12.2016 18:39
Pokorne przyjęcie tego, co niesie czas. Podoba mi się. Pozdrawiam :-) |
dnia 06.12.2016 19:22
przestań mnie już szukać
po świecie głuptoku
już dwadzieścia roków
sypiam przy twym boku
Pozdrawiam.😊 serdecznie.😊 . |
dnia 06.12.2016 22:32
Wiersz subtelnie pobudza wyobraźnie. Bardzo dobry tekst :) |
dnia 07.12.2016 07:17
Smutny wiersz dlatego dobry. Pozdrawiam |
dnia 07.12.2016 08:32
Pięknie, "w moim duchu", taki uśmiech przez łzy.
Pozdrawiam serdecznie:) |
dnia 07.12.2016 11:09
:-) nostalgicznie |
dnia 07.12.2016 11:35
Jest tyle pogodnej rezygnacji w tym wierszu; a życie wszak jest sztuką rezygnacji...Pozdrawiam |
dnia 07.12.2016 11:56
Januszu, dziękuję za komentarz. Pozdrawiam. Irga
Jędrzeju, wielkie dzięki. Pozdrawiam. Irga |
dnia 07.12.2016 11:57
kaem, bardzo dziękuję. Pozdrawiam. Irga
sivo, dziękuję za komentarz. Pozdrawiam. Irga |
dnia 07.12.2016 12:41
PaULO, dziękuję za komentarz. pozdrawiam. Irga
koma17, dziekuję za komentarz i pozdrawiam. |
dnia 07.12.2016 12:42
adaszeski, dziękuję. Pozdrawiam. Irga
Magrygale, dziękuję. Pozdrawiam. Irga |
dnia 07.12.2016 12:44
lunatyku, dziękuję za komentarz. Pozdrawiam. Irga
Alfredzie, dziękuję. Pozdrawiam. Irga |
dnia 07.12.2016 12:45
joan, dziękuję. Pozdrawiam. Irga
zdzisławis, dziękuję. Pozdrawiam. Irga |
dnia 07.12.2016 12:46
mgnienie, dziękuję. Pozdrawiam. Irga
J.J., dziękuję. Pozdrawiam. Irga |
dnia 07.12.2016 12:47
Romanie, bardzo dziękuję. Pozdrawiam. Irga |
dnia 07.12.2016 19:09
..na granicy ładu i chaosu, kwitnie życie. |
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)