Są ludzie, którzy nie robią tego co wszyscy.
Jakby nie znali pewnych pojęć. Władza. Bogactwo.
Sukces. Rozrywka. Bogactwo. Przez wąskie szczeliny
zawsze wygląda coś, co się nie opłaca.

I może tym właśnie warto zająć się najpierw:
tych 36 sprawiedliwych, którzy utrzymują świat
przy istnieniu. Wystarczy, że jednego zabraknie,
a już rozpłacze się Arktyka, zwiędnie szczyt
Kilimandżaro. Inwestujmy więcej w kapelusze
żebraków, dzięki temu na pewno ktoś przetrwa.
Nic bardziej potrzebnego niż stołówki dla ubogich,
wtedy może da się ocalić zielone płuca planety.

Bo ktoś musi wyrzec się tego, czego chcą wszyscy.
Władza, sukces, bogactwo. Bogactwo-robactwo,
i tak zgniło w nim zbyt wielu pewnych siebie.
Pewność siebie, najgorsze ze złudzeń.

A wieczorem, kiedy poświata telewizorów
barwi okna, nacisnąć ten dyskretny przycisk,
który wyłącza wszelką złość.