Panie
pozwól zapłakać!
ty łzy rozlewasz
jak mleko
- nie ma czego zbierać -
a płacz uwiera
piecze pod powieką
i rozsadza pamięć
nazwę ją bólem

to nie mleko
choć w stanie wrzenia
zwiększa objętość
już nie umiem być
i nawet sen
mnie opuścił

myślałam - minie -
tylko gołębie dzikie
przegonię ze strychu
nakarmię kota
z biblii zetrę rękawem
stary kurz

myślałam - minie -
próg bardziej wydeptany
pachnie maciejka
i jestem tu
gdzie jestem

gdy zbliżało się - dobre -
zgasiłam świecę
niedobrym westchnieniem
spadłyśmy ze schodów
biblia i ja

a łzy jak mleko
rozlały się i - wiesz jak to jest -
nie ma już czego zbierać