 |
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: stosunki z Anną |
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 18.03.2017 08:52
Życie nam ubarwiją
poezja i trunki
i wielopłaszczyznowe
z drugimi stosunki
Pozdrawiam.😊 serdecznie.😊 . |
dnia 18.03.2017 09:35
Gdzie Anna mieszka?
To chyba wymyślona postać.
Kochałem się z lalką Barbi.
Przedawnienie! |
dnia 18.03.2017 10:25
Witaj Milianno!!! |
dnia 18.03.2017 10:30
Przemawia do mnie ten tekst.
W kilku miejscach pomijam dopowiedzenia, ale całość jest wymowna i sprawia mi radość.
pozdrawiam C. |
dnia 18.03.2017 10:41
zbyt wiele oklepanego współczucia dla postaci |
dnia 18.03.2017 12:38
adaszewski, bo Ty jesteś facet i ja współczucia dla mojej Anny od takowego gatunku sie nie spodziewam. Niestety. Co smutne jest, też niestety.
Tu jest maleńka kropla owego współczucia. Oklepanego? A jak mam Jej współczuć? Metafor z księżyca mam użyć? Nie moja pieśń i bajka, ale oczywiście każdy ma prawo widzieć co widzi.
Moja odpowiedź jest spokojna, choć bojowa jestem;)))
nooo... może i przegadałam:)))
Cranonn_ cieszę się, że przemawia.
Stasiu:) nie zamierzam ukrywać znajomości z Tobą, mileńki mój;)
Alfredzie:) Otóż to, aby tylko nie pozwolić przestosunkować się zbytnio komuś. |
dnia 18.03.2017 12:39
Dziagdyś(Stasiu) Anna ma też drugie imię, ale nie zdradzę, bo czyta moje wiersze. |
dnia 18.03.2017 13:29
Żal mi Twojej Anny, ale mogłaby wyciągnąć wnioski :-) Pozdrawiam :-) |
dnia 18.03.2017 13:53
oklepane współczucie jest dowodem na jego zupełny brak, ale także na coś dobrego: potrzebe współodczuwania
róznica płci nie ma znaczenia, mam córkę, co czyni mnie bardziej kobiecym, niz niejadną z was
moja odpowiedź nie jest spokojna, ani bojowa ;) |
dnia 18.03.2017 14:04
lunatyku:) dzięki za poczytanie. wnioski wnioskami, ale kobieta jest wciąz ufna i wierzy w dobroć u tych tam...
adaszewski:) Ojcowie na tle córek mają fioła:) ale to jest fajne.
Twoja odpowiedź jest obojętna. Cóż mam uczynić, o ja biedna! aby wzbudzić w Tobie nienawiść lub miłość?:)))))
Pozdrawiam serdecznie wszystkich:) |
dnia 18.03.2017 17:11
ciekawe jaki procent z cierpiąco pogubionych nakroalkoholików, jest poetami.
i drugie pytanie, odwrotne, jakiż procent poetów, jest cierpiąco pogubionymi narkoalkoholikami?
ja stawiam na 1:9.
a to co Szanowna Bojowa Koleżanka nazywa dołującą powierzchownością odbioru, jest niczym innym, niż problemem wynikającym z odmiennych poziomów intencjonalności, na których pracują nasze płcie.
w jednej z książek w której o tym czytałem, jest podana następująca skala intencjonalności:
Szekspir - 6, kobieta - 4, mężczyzna - 3, dziecko po amnezji dziecięcej, ok. 3-4r. - 2, dziecko przed amnezją i pies - 1.
powyżej 2, osiągamy coś co nazywa się "teorią umysłu", i potrafimy innym przypisywać stany emocjonalne, odmienne naszym, poprzez wspomnianą powyżej intencjonalność.
przykłady z życia?
proszę uprzejmie:
gość (3) mówi - idę na piwo. myśli - idę na piwo.
niewiasta (4) mówi - idź, idź. myśli r11; a gdzie on na to piwo idzie, czemu nie powiedział gdzie i z kim? a dlaczego mnie nie zabrał, przeszkadzam mu? itd. itp. co było opowiedziane w niejednym dowcipie. ale i realne sytuacje, nie biorą się znikąd, tylko właśnie z intencjonalności. a konkretnie z patrzenia na tą samą sprawę, z różnych jej poziomów.
jest na to ratunek, ale z rzadka wykorzystywany. a mianowicie należy cię włączyć rsystem 2r1; myślenia.
brzmi to dość dziwnie, ale to wina gości co to wymyślili. kognitywiści i psycholodzy, tacy dwaj. podzielili nasze myślenie na dwa systemy i nie wysilając się nadali im takie nazwy. system 1, i system 2.
pierwszy to ten mało energochłonny, w którym się opieramy na podręcznym zestawie prawd nam znanych i ich osądach. subiektywnych, nie precyzyjnych, i jeszcze dużo na nie, na dodatek obarczonych znamieniem emocjonalnym, którym wszystkie doznane bodźce cechujemy. za to jest szybki, mało kosztowny, i doskonale się sprawdza na co dzień. korzystamy więc z niego, i to bez wyjątków, wszyscy.
system 2, oczywiście jest bardzo kosztowny, tu mówimy o wydatku energetycznym, jaki organizm musi wydać na obsłużenie tego całego złożonego procesu fizjologicznego, chemicznego, elektrycznego. myślenie jest strasznie energochłonne. wyraźnie widać to na nocnych zdjęciach ziemi.
tym samym jest też bardzo czasochłonny. myślenie trwa. i jeśli jeszcze do tego dołożymy wcale nie rzadki przypadek, że jego efektem jest to, co żeśmy już wymyślili opierając się na systemie 1, to dość łatwo się od niego odzwyczaić. choć znacznie częściej się do niego nie przyzwyczajamy, w ogóle.
więc mamy jedno zdarzenie, jeden system postępowania, i dwa różne kierunki myślenia.
całość podsumuję wierszykiem:
miłość,
psu na budę się zda,
jeśli nie włączysz
systemu numer 2
i to z obu stron. z ostatniej zwrotki widać, że Anna już wyraźnie zmierza w tę stronę.
duże fory maja w tej konkurencji poeci - 5! to już sam wymyśliłem, ale chyba zgodnie z myślą Autorki: "podobno czujecie głębiej więcej".
w sam raz jest w szeregu luka dla poetów. ogólnie twórców. żeby tworzyć trzeba jeszcze sobie wyobrazić, to co ma sobie wyobrazić odbiorca. to w sam raz na 5. a jak się robi to tak jak Szekspir, to się ma 6.
z tego by wynikało, że najlepiej zadawać się z poetami.
no tak, gdyby nie ten narkoalkoholizm i pogubione cierpienie.
kwadratura koła. |
dnia 18.03.2017 20:57
:))) Tomnasz, momentami śmieję się gdy to czytam, bo masz rację!
Dziekuję Ci bardzo. Przemawia do mnie przykład z piwem. Tak własnie niedawno w pewnej sytuacji było, choć nie o piwo szło. WYnikła z tego sytuacja, gdzie nagadałam głupot, ale włączyłam system numer dwa i po czasie co prawda, ale przeprosiłam "winowajcę":)))
Kobieta mysli inaczej, to prawda!
Twój komentarz będę cytować:) i nauczę się na pamięć(częściowo chociaż:) |
dnia 18.03.2017 20:59
a co do poetów.. no jest o czym gadać, gdy ma się podobne zainteresowania, więc tym samym szanse mają:))) największe, u Anny oczywiście. Nie piszę o sobie przecież:))) |
dnia 19.03.2017 09:57
"cierpieć na niedobór pocieszeń"- podoba się.
Poczytałam.
Pozdrawiam.O:) |
dnia 19.03.2017 12:39
Załóżmy, że "Anna" jest psychoanalitykiem- każdy Jej "mili" problem
jest niczym w porównaniu z "mega" problemami narkomanów, alkoholików, może nawet i poetów.
Jej psychoanaliza jest wzorcowa, być może zamierzona. Siedzi przed pustym w dodatku płaskim talerzem. Uczy więc ich oswajania się z głodem uzależnienia. W własnymi słabościami.
Płaski talerz-może być synonimem nieogadnionych praw makrokosmosu, ich nowych systemów planetarnych osobistego ocalenia.
Ostatni "stosunek nad talerzem płaskim" nie musi oznaczać wcale funkcji cielesnych- może to być stosunek do życia ogólnie. Relacja psychoanalityczna-do ludzi uzależnionych, a niekoniecznie do samej siebie. "Anna" jest więc na wyższym poziomie. Jej responsywność do samej siebie-jest normą rekonwalescencji uzależnionych.
"Annie" nie należy współczuć, "Annie" trzeba pogratulować.
Pozdrawiam Milianno 😊 |
dnia 19.03.2017 13:15
Po co mieć do wszystkich pretensje, że nie można trafić do ust, gdy siedzi się nad pustym talerzem?
Anna rozważa ostatni stosunek - zdrowiej byłoby, żeby ten, który nie będzie jako ostatni.
powierzchowność odbioru jest wręcz dołująca - nie nazbyt lajtowo?
czy kiedykolwiek pomyśleliście
że też cierpi
na niedobór pocieszeń - tak, pomyśleliśmy, ale nic więcej nie możemy zrobić
trzyma wasze ręce klnie
między kolanami
podobno czujecie
głębiej więcej - przepraszam, ale nie mogłem się powstrzymać od drobnej zmiany. Adieu |
dnia 19.03.2017 20:27
Jacek:))) bo Cię zabiję, za te zmiany, ale w sumie może to i prawda, choć ja widzę inaczej u niektórych.
A czemu nic nie możecie zrobić?:)))
Nie. nie nazbyt lajtowo:)
Odezwał się w Tobie facet:))) urazony chyba:))) Anny pretensjami:))
Ona tak ma, od czasu do czasu.
Anna miała załamkę i tak mi nagadała, ze napisałam ten wiersz.
Cykl o Annie ma juz trzy wiersze, w tym dwa opublikowane. Będę pisała, bo się z nia zaprzyjaxniłam. O Jej zyciu.
Zagonbzu:) kłaniam się jak potrafię najpiękniej. To chyba pierwsza w zyciu tak dogłębna analiza jakiegokolwiek mojego wiersza. Jestem zaszczycona, że Ci się chciało pochylić nad tym tekstem. bardzo duzo z tego o czym piszesz jest prawdą. Tak, stosunek ma wymiar podwójny i ja Annie nie wspólczuję, ale w pewien sposób ją podziwiam, choć żal czasem tez mi jej jest:) Miło mi bardzo. |
dnia 19.03.2017 20:29
Olu, dziękuję - mnie tez to jako tako się podoba.
Pozdrawiam ciepło. |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
 Gości Online: 3
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech
|
|
|
|
|
|
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)