Masz czas do północy, by przyjść po raz ostatni.


Już nie obchodzi mnie to, co działo się wcześniej.
Nie obchodzi mnie też to, co dalej tu będzie.
Gdy do waszego domu, zadbane dzieciaczki,
wkroczą znów uzbrojeni, wkurzeni, pijani

Ukraińcy, to żadne z was nie ujdzie z życiem
jako jedyne z owej rodziny licznej,
nawet jeśli pod matki sukienką się schowa.
Później do mieszkań wrogów będę wchodził, Polak,

siadał na brzegach sof, kładł dłoń na cudzych nogach
na znak, by nie wyciągał nikt broni spod koca.
(Mowa zdradza. Nie milczę). O, w suchym rynsztoku

leży zmiażdżony zewłok gołębia, nie śmierdząc.
Modląc się, utrudniam ruch między snem a Ziemią.
Obchodzi mnie obecna chwila. I - Bóg przodków.