"a może nad jezioro
troski boją się wody..."

prawdę rzekł poeta
nad jeziorem się topi
łzy tęsknoty i smutki
wiatr porywa rzuca
w fale smętny detal

więc dziś... nad jeziorem
uśmiechasz się
bo słowa
zostały wypowiedziane

już północ
jestem senna
myśli jak nigdy wcześniej
spokojne uczesane

oddycham
bez szronu na ustach
to nic że skronie siwe
a w oczach migają obrazy
tak pełno
że aż pustka

ja zawsze
nad jezioro
ono leczy z ran
ono łączy się z rzeką
potem z zalewem z morzem
zabiera wszystkie troski
i ciebie mi przyniosło

ciebie
muzykę na wodzie