Masakra na Chios

Płakać po dzieciach Chios nie trzeba,
Ich krew, co miecz ją Turka przelał,
Nie darmo wznosi krzyk do Nieba
O pomstę na nieprzyjaciela.

Choć się czerwona struga wzbiła
W ogień, co tam hen w górze gore,
To z każdej kropli wstanie siłacz,
By kraj wyzwolić albo polec.

Za każde zwłoki, które w morze
Rzucono ciesząc rybie stada,
Stu wrogów głowy wnet położy -
Dla górskich ptaków żer nie lada.

Zacznie więc Grecja po swe krańce
Cicho umartwiać się w tym względzie,
Aże niewoli zrzuci łańcuch
I więcej nosić go nie będzie.

przełożył Maciej Froński


I oryginał:

Weep not for Scio's children slain;
Their blood, by Turkish falchions shed,
Sends not its cry to Heaven in vain
For vengeance on the murderer's head.

Though high the warm red torrent ran
Between the flames that lit the sky,
Yet, for each drop, an armed man
Shall rise, to free the land, or die.

And for each corpse, that in the sea
Was thrown, to feast the scaly herds,
A hundred of the foe shall be
A banquet for the mountain birds.

Stern rites and sad, shall Greece ordain
To keep that day, along her shore,
Till the last link of slavery's chain
Is shivered, to be worn no more.