rozwija swój chodnik przede mną
przedziera przez przyszłość w porozumieniu z chronem
a ja codziennymi krokami liczę tylko teraźniejszość

jego logika nakazuje mu kolejność
od było do będzie
i nie da się przekupić
na żaden większy skok do przodu

przeszłość w chaosie zwija
jakby była nie jego
a rozważania o straconych szansach
ma za bezproduktywne

jest na niego sposób -
sen może go podejść
i pokazać zupełnie nieznaną mu
logikę zdarzeń